Celowo unikam terminów jak: artysta, wystawa rysunku, technika, styl. Nie chcę być utożsamiany ze stereotypową wizją "artysty" - zwykłego świra bazgrającego cokolwiek gdziekolwiek za pieniądze. Nie jest to też wystawa umiejętności, to galeria "Treści "ubranych w znane mi techniki pośredniego przekazu. Próbuję w ten sposób ukazać proces tworzenia. Efekt końcowy, to tylko śmierć dzieła: powstaje ono poprzez potok myśli, uczuć, wydarzeń; żyje dopóki nie zostanie ukończone."Dzieło" zmienia się, jest wizualnym przedstawieniem wnętrza autora, wypływa, nadając formę myślom i ich tokowi, by w końcu zastygnąć w martwej, zimnej postaci, jako gotowe dzieło.

Tytuły mają dać odbiorcy jedynie wskazówkę, a obraz drogę którą jego myśli mają podążyć. Odbiorco, nie idź w moje ślady, to Twoja droga, i to ty nią podążasz.

Forma tej wystawy ma w pewien sposób ma przełamać jakoweś uwielbienie artysty, otworzyć zimne szklane gabloty i nawiązać jak najczystszy kontakt z odbiorcą. Bo nawet najwspanialszy umysł artysty nie istnieje bez odbiorcy.