Szczegóły

czwartek, 23.06.2016

Teatr Osobliwy pracuje w Ośrodku Teatralnym RONDO w Słupsku od 2018 roku. Aktorami – amatorami są osoby z niepełnosprawnością intelektualną, zespołem Downa i trudnościami w komunikowaniu się. Działalność Teatru Osobliwego nie ma charakteru terapeutycznego, co oznacza, że istotne, jak w każdym tego typu działaniu są cele i wartości artystyczne. Nie chcemy być postrzegani i „definiowani” przez pryzmat niepełnosprawności. W założeniu działania twórcze, które podejmujemy są sposobnością do odkrywania przede wszystkim swoich potrzeb i możliwości, a przy okazji, siłą rzeczy, mierzenia się z własnymi ograniczeniami. Teatr niesie ze sobą moc transgresji….stwarza możliwości do przekraczania siebie, swoich granic. Teatr, który uprawiamy jest przestrzenią do współbycia, współistnienia osób z różnymi potrzebami, a także różnorodnymi trudnościami. W 2021 roku Gazeta Świętojańska ogłosiła Teatr Osobliwy jednym z najciekawszych zjawisk na mapie teatralnego Pomorza. W roku 2023 Teatr Osobliwy zdobył Słupską Nagrodę Teatralną.   W skład Teatru Osobliwego wchodzą:   Karolina Poziarska Jest ciocią Emmy i Marka. Niezmiennie twierdzi, że lubi robić wszystko, więc nie dziwi fakt, że i chodzić do szkoły. Jest młodą kobietą o wielu zdolnościach, lepi w glinie unikalne miseczki, pływa, a między czasie biegnie na zumbę. Relaksuje się w domowym zaciszu, najchętniej oddając się masażom. Chciałaby zostać aktorką, ale nie taką zwyczajną tylko sławną.            Karolina Czujko Karola, bo tak zwykle zwracamy się do niej, zawsze nosi plecak pełen rzeczy niezbędnych - osobistych skarbów, np. różdżkę, kilka zeszytów, trochę biżuterii, bez względu na cel podróży. Lubi jeździć koleją, a podczas wojaży najbardziej spać w pociągu. Uwielbia występować na scenie i w każdą rolę angażuje wszystkie swoje moce i całą uwagę. I pewnie po cichu, nie chcąc zdradzić teatru, marzy o roli w ulubionym serialu Policjantki i policjanci.         Karolina Żołecka, znana jako Żołi Jest dziewczyną wielu talentów. Przyznaje, że lubi góry, pływać w basenie i pić wodę. Jednak najbardziej ćwiczyć, tańczyć i śpiewać. Każde zajęcia kończy zapytaniem, czy jutro też będzie próba? W przyszłości chce zostać strażakiem lub baletnicą. Żołi jest mistrzynią szpagatu. A przy tym łowcą fotografów, jeśli tylko zobaczy człowieka z aparatem, nie odstępuje go na krok i pozuje jak prawdziwa modelka.         Hanna Czyż, czyli nasza Hana Hanka mówi, że jej pasją jest malarstwo, ale zawsze po chwili dodaje, że lubi też być aktorką. Kocha szkołę i uważa, że najlepiej gdyby nie było wakacji. Zna wszystkie tajemne miksturki na urodę, ponieważ interesuje się kosmetologią, którą praktykuje na sobie w domowym Spa. Jest wspaniałą koleżanką i przyjaciółką. Młodą kobietą o wyjątkowej wrażliwości, która nie przechodzi obojętnie obok tych, którzy potrzebują pomocy. Wiecznie zapracowana, z ogromnym zaangażowaniem realizuje projekty plastyczne. Nie wszyscy wiedzą, że widuje anioły. My wiemy doskonale, że jednego z nich spotyka codziennie, przeglądając się lustrze.       Igor Kaczmarczyk Choć na pierwszy rzut oka wygląda na poważnego gościa, to w gruncie rzeczy chłopak o niebywałym poczuciu humoru, który potrafi wszystko obrócić w żart. Ma świetny słuch i fantastycznie śpiewa. Do teatru przywędrował wprost z hali gimnastycznej, gdzie trenował judo. Jest fanem gier komputerowych i bardzo lubi rozgrywki piłki nożnej z kuzynem. Marzy by zostać milionerem i mieć duży, nie – wielki dom.         Emilia Książek Wyznała, że najbardziej w życiu lubi być aktorką i chodzić na zajęcia teatralne. Ale chce być też kucharką. Wszyscy dajemy wiarę jej pomysłom, ponieważ przez wiele lat była wróżką, która nie rozstawała się z różdżką. Jest kobietą pełną energii i emocji, od dzikiej radości, co objawia się roztańczeniem podczas prób, po złość, w trakcie której trzaskają drzwi. Na szczęście zawsze potem jest mnóstwo przytulasów. Emilia chciała, by napisać, że bardzo kocha mamę. A także to, że zawsze można ją namówić na zapiekankę. Taka to nasza Emilka.       Julia Synakowska, dla znajomych Julietta Julka to niepoprawna optymistka, która każdy problem rozwiązuje stwierdzeniem „Spokojnie, tylko spokojnie. Będzie dobrze”, dokładając swój szeroki uśmiech. Nieustannie marzy o miłości i pięknym chłopaku. Lubi spać i słuchać muzyki. Kiedy myśli o dorosłości to widzi się w roli sekretarki i cioci. Nie odmówiłaby również angażu w serialu. Zawsze gotowa by wyjść na scenę i grać. Właściwie to od pierwszej próby jest zawiedziona, że nie przychodzą widzowie. Dlatego najbardziej ze wszystkich nie może doczekać się czwartkowej premiery.       Oskar Jędrzejewski Oskar to taki gość, który jest fanem ekipy. Pewnie dlatego też często nazywa Teatr Osobliwy ekipą właśnie. Lubi zajęcia teatralne, zwłaszcza od momentu, w którym dołączył kolega Igor. Uwielbia wycieczki z mamą na działkę. Marzy o karierze youtubera, dlatego też nagrywa się na telefon, praktykując przyszły fach. Czasami jednak stawia na służby ratunkowe i przyznaje, że postanowił zostać strażakiem. Pewnie dlatego tak bardzo lubi rozgrzewkę podczas zajęć.           Agata Andrzejczuk Szczęściara, która spotkała Poziarkę, Julkę, Hankę, Igora, Żołi, Karolę Czujko, Oskara, Emilkę i namówiła ich do stworzenia Teatru Osobliwego. Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, oligofrenopedagog, instruktor teatralny, terapeuta sztuką, wykładowca. Instruktor  ds. teatru w Ośrodku Teatralnym RONDO, gdzie działa z najmłodszymi pasjonatami tej sztuki. Założyła TEATR OSOBLIWY – dla osób z niepełnosprawnością oraz grupę teatralną „DZIECIAKI ZZA KURTYNY”, w pracy z którymi poszukuje twórczych sposobów na opowiadanie o otaczającej przestrzeni za pomocą różnorodnych środków artystycznych. Współzałożycielka Pracowni Edukacji Kulturalnej w Słupskim Ośrodku Kultury. Propagatorka idei teatru edukacyjnego, włączania działań teatralnych i parateatralnych w szeroko rozumianą edukację. Współkoorydnatorka projektów z zakresu edukacji kulturalnej: Lato w Teatrze, Nauczyciele Kultury, Kulturalne ferie w domu. Współpracowała m.in. Gdańskim Teatrem Szekspirowskim, Stowarzyszeniem na Rzecz Osób Niepełnosprawnych "Wiatraczek", Akademią Pomorską w Słupsku, Szkołą Podstawową nr 2 im. Tadeusza Kościuszki w Słupsku, Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Związana z Gdańską Teatroterapią. Koordynatorka Powiatowego Konkursu Recytatorskiego Poezji Polskiej dla dzieci i młodzieży. Pomysłodawczyni i realizatorka projektu „Teatrzyk domowy” – filmowego cyklu zajęć promujący aktywność teatralną dla dzieci i młodzieży oraz ich opiekunów.

Szczegóły

czwartek, 16.02.2017

Poczekalnia Snów - teatr młodzieżowy, który tworzą uczniowie szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych ze Słupska i Ustki. Oprócz warsztatowych zajęć teatralnych młodzi aktorzy pracują nad przygotowaniem przedstawień, poznając tajniki gry aktorskiej, interpretacji tekstów dramatów, prowadzenia dialogów i budowania monologów, analizy psychologicznej postaci scenicznych oraz motywów ich zachowań. Wszystko zaczęło się w roku 2015, od warsztatowych zajęć teatralnych, które dla większości uczestników były pierwszym doświadczeniem scenicznym. W czasie zajęć z plastyki ruchu, impostacji i emisji głosu oraz ćwiczeń zespołowych, młodzi aktorzy próbowali uświadomić sobie różne aspekty pracy scenicznej. Dla zdecydowanej większości była to próba udana, która zaowocowała trwałym związaniem się z młodzieżową sceną teatru Rondo. Grupa próbowała odnaleźć tożsamość w pierwszej konfrontacji ze sceną w przedstawieniu, nomen omen: "Tożsamość". Następnie przyszły większe wyzwania aktorskie, zaprezentowane w "Poczekalni snów" i ostatniej premierze teatru, "Lekcja z pułapki" wg "Pułapki" Tadeusza Różewicza. Premiery: "Tożsamość", "Poczekalnia snów", "Lekcja z pułapki". Znaczna część zespołu uczestniczy także w zajęciach recytatorskich, pracując nad interpretacją tekstów poetyckich i prozatorskich, przygotowując się do udziału w turniejach i konkursach recytatorów. Obecnie Poczekalnia Snów pracuje nad scenicznym kształtem spektaklu wg "Matki" Witkacego.  Grupę prowadzi Wiesław Dawidczyk.  

Szczegóły

czwartek, 23.06.2016

"Teatr Dojrzały" tworzą dorośli aktorzy - amatorzy, będący studentami Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Literackie i dramaturgiczne zainteresowania oraz życiowe doświadczenia aktorów Teatru Dojrzałego, kierują ich teatralną aktywność ku tekstom egzystencjalistów, głównie twórczości Samuela Becketta. W ich wykonaniu mogliśmy obejrzeć dwa przedstawienia inspirowane dramatami tego autora; "Beckett... niedokończone" oraz "Skąd, po co, dokąd" (premiera 7 czerwca 2016 r.) Aktorzy Teatru Dojrzałego próbują także swoich sił w innych formach scenicznych - recytacji i monodramie. Obecnie grupa przygotowuje przedstawienie, którego scenariusz powstaje podczas prób. Roboczy tytuł spektaklu: "Morderstwo po sąsiedzku". Teatr prowadzi Wiesław Dawidczyk.

Szczegóły

wtorek, 19.05.2015

Zespół tańca współczesnego, prowadzony przez Gabrielę Keller-Janus. W swojej twórczości stawia na nowoczesne inscenizacje teatralne, często wychodzące poza tradycyjne formy teatru tańca i a nawet samego teatru. Grupa funkcjonuje od 2001 roku. W ciągu tych kilkunastu lat istnienia stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek artystycznych w naszym mieście. Przez wiele lat związana z Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku od 2013 działa w Ośrodku Teatralnym Rondo Słupskiego Ośrodka Kultury.

Szczegóły

piątek, 22.11.2013

Teatr „Pivetta” w powstał w roku 1993, jako Młodzieżowa Grupa Teatralna, działająca w Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku. Od początku tworzyli go uczniowie szkół średnich i studenci. Pierwszą realizacją „Pivetty” była premiera „Rzeczy o miłowaniu” W następnych latach wystawiono m.in. „Bal w...” wg „Balu w Operze” J. Tuwima, „Obronę Sokratesa”, „Niż Ja” i „Kroki” wg J. Becketta. W latach 1996-2001 Teatr działał w ścisłej współpracy z II LO w Słupsku, a jego aktorami byli uczniowie klas humanistycznych o profilu teatralno-filmowym. „Pivetta” realizowała wtedy autorski program, którego pomysłodawczynią była p. Jolanta Gierszewska, znakomity pedagog i wychowawca. Młodzi aktorzy z „Mickiewicza” wystawili m.in. „Antygonę”, fragmenty „Dziadów”, pracowali również z dramatami młodopolskimi; Uczestniczyli w przeglądach i konfrontacjach oraz konkursach recytatorskich, zdobywając nagrody i wyróżnienia m.in. „Złotą Maskę” na Festiwalu Teatrów Młodzieżowych w Poznaniu. W 2004 r. Teatr ponownie tworzyli studenci, którzy przygotowali m.in. premiery: „Kartoteki” wg T. Różewicza, „Iwony” wg Gombrowicza, „Nasze Tango” wg Mrożka. W ciągu 20 lat pracy Teatr „Pivetta” przygotował okołu czterdziestu premier. Od 1 stycznia 2013 r. „Pivetta” jest jedną z grup działających w Teatrze Rondo Słupskiego Ośrodka Kultury. Najnowszym spektaklem „Pivetty” jest „Kwadrat”, który swoją premierę miał w czerwcu 2013 roku. Reżyserem przedstawienia, podobnie jak wszystkich realizowanych przez Teatr „Pivetta” jest twórca i opiekun teatru Wiesław Dawidczyk.

Szczegóły

poniedziałek, 04.02.2013

„Gwiżdże” - dziecięco-młodzieżowa Grupa Teatralna* Grupa powstała w 1987 w Miejskim Ośrodku Kultury w Słupsku. Dzieci przychodzące do placówki na różne zajęcia przygotowały inscenizację teatralną - "O Maciusiu, który wiosny szukał". Wiosna minęła, wszyscy jednak dalej chcieli bawić się w teatr. Kolejnym miejscem pracy zespołu był Młodzieżowy Dom Kultury w Słupsku (1988-1990). Na początku swej pracy w nowym miejscu, chciały przygotować jasełka i „wpadł im w ręce” scenariusz kaszubskiej świątecznej inscenizacji - "Gwiżdże". Barwne postacie ojca, matki, bociana, diabła i aniołów zachwyciły dzieci. Oryginalności dodawał nie do końca zrozumiały język kaszubski, w którym napisany był scenariusz. Niestety spektakl nigdy nie został ukończony. I tak, w bardzo naturalny sposób, tytuł świątecznej inscenizacji stał się nazwą grupy. Członkowie zespołu zaczęli o sobie mówić - "Gwiżdże”.  Nazwa zapożyczona z kultury kaszubskiej doskonale łączy ideę pracy artystycznej i wychowawczej.              W 1991 roku grupa przechodzi do Wojewódzkiego Ośrodka Kultury – Teatru Rondo, który później po zmianach administracyjnych kraju został przekształcony w Słupski Ośrodek Kultury. Pierwszy premierowy spektakl w Rondzie "Kolorowe 10 minut” odbył się 21 marca 1992 r., grupa po raz pierwszy pojechała na festiwal ogólnopolski – “Dziatwa” w Łodzi - skąd przywiozła nagrodę II stopnia. Od tego czasu brali udział w wielu Ogólnopolskich i Międzynarodowych festiwalach: Przegląd Teatrów Dziecięcych „Dziatwa” w Łodzi; 1992 - II NAGRODA 1993 - NAGRODA GŁÓWNA i nagroda aktorska, NOMINACJA do Wielkiej Nagrody Off-Biennale Sztuki dla dziecka w Poznaniu  1994 - NAGRODA GŁÓWNA 2004 – WYRÓŻNIENIE 2010 –   II NAGRODA Barbórkowe Spotkania Teatralne w Dąbrowie Górniczej ’95 – WYRÓŻNIENIE Międzynarodowy Festiwal Teatralny w Sejnach Baltic-Satelid 1993 – GRAND PRIX – Złoty Sejneński Tur NAGRODA KOLEGIUM INSTRUKTORSKIEGO 2003 – NAGRODY za opracowanie muzyczne i scenariusz 2006 – GRAND PRIX – Złoty Sejneński Tur IX Konfrontacje Młodzieżowych Grup Teatralnych w MCK Słupsk 2003 - NAGRODA GŁÓWNA - Złoty Arlekin. Wojewódzki Turniej Niebieskich Tarcz w Sopocie 2005 – GRAND PRIX 2010 – II  NAGRODA XVII  Konfrontacje Dziecięcych Grup Teatralnych MCK w Słupsku -  2009 - II Nagroda – SREBRNA MASKA i Nagroda aktorska XIII Ogólnopolskie Forum Teatrów Szkolnych w Poznaniu 2006 – ZŁOTA MASKA NAGRODA Ministra Edukacji i Nauki NAGRODA specjalna – Statuetka Teatru  Animacji. Wojewódzki Konkurs Teatrów Szkolnych o Nagrodę Bursztynowej Maski  w Sopocie 2008 - I NAGRODA 2011 -  II NAGRODA i nagroda aktorska XL Ogólnopolskie Puławskie Spotkania Lalkarzy 2008 – NAGRODA 6 Festiwal Teatrów Młodzieżowych  inny w Krośnie 2009 – NAGRODA -Srebrna Kurtyna 2012 – Wyróżnienie XXII Ogólnopolski Festiwal - Płocki Kramik Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych - HECA 2011 – WYRÓŻNIENIE Ogólnopolski  Festiwal Teatrów Dzieci i Młodzieży „Kocioł Teatralny”  w Inwałdzie - 2011 - I NAGRODA i dwie nagrody aktorskie. Kolejne spektakle „Gwiżdży” w obu składach prezentowane były  w całej Polsce na zaproszenia festiwali: Spotkania z teatrem amatorskim - Sztama Dzieciom w Suwałkach (93), Off Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu (94, 95), Dats Bornholm - Dania (1994, 1996), Biesiada Teatralna w Parchowie (95, 2002, 2005), Triada Teatralna w Dębnie (2003), Piotrkowski Festiwal Teatrów Rozmaitych – ZWIASTUN (2006), Międzynarodowy Festiwal Teatrów dla Dzieci i Młodzieży KORCZAK w Warszawie (2006, 2007), Jasień Teatralna w Jasieniu – Spotkania teatru bez granic na Kaszubach (2008, 2009, 2010), Zderzenia Teatralnych w „Dorożkarni” w Warszawie (2010). Instruktorzy : Katarzyna Sygitowicz i Maciej Sierosławski Rozumiemy wychowanie przez uczestnictwo w grupie teatralnej jako szczególny sposób wspierania rozwoju oraz twórczego podejścia do życia i problemów jakie ono stawia. (…) Nigdy nie stosowaliśmy żadnych sposobów selekcji w doborze dzieci do grupy, nigdy nie urządzaliśmy „castingów na rolę”, ani w żaden inny sposób nie sprawdzaliśmy predyspozycji początkujących członków grupy. Najważniejsze dla nas jest to, że dziecko „bardzo chce”. „Chce” to znaczy, potrafi pogodzić obowiązki rodzinne i szkolne z zajęciami w teatrze i w pełni angażuje się w pracę zespołu. A praca zespołu, to nie tylko uczęszczanie na zajęcia. Konieczna jest wytrwałość w doskonaleniu swojego warsztatu aktorskiego, pogłębianie wiedzy na temat teatru, poświęcenia wolnego czasu na czytanie literatury, poszukiwanie ikonografii oraz materiałów do spektaklu i oczywiście praca „na stówę”  na próbach. W przyjętej przez nas metodzie, opieramy się na możliwościach jakie daje „teatr samorodny”. To taki rodzaj  uprawiania teatru, który pozwala na wyzwolenie pełnej gamy możliwości twórczych dzieci i młodzieży. Uważamy jednak, że pełna swoboda działania i otwartość na nowe doświadczenia to trochę mało, aby rezultat był zadowalający. W pracy grupy artystycznej ważne jest:  opanowanie wiedzy, perfekcyjna znajomość warsztatu, które muszą być przyswojone, by owa „swoboda twórcza” doszła do głosu (A. Gałązka, 2005). W przypadku pracy z dzieckiem perfekcja i wiedza wymagana jest oczywiście na miarę jego możliwości.   *Źródło: K. Sygitowicz –Sierosławska, M. Sierosławski, U. Sawicka, Teatr samorodny. Grupa teatralna Gwiżdże – radość tworzenia, Słupsk 2013. Gwiżdże (1987-2013): Konrad Adkonis, Agata Andrzejczuk, Marcela Berbeka, Patryk Bonat, Artur Bronisz, Grażynka Brzozowska, Ola Ciecholewska, Agnieszka Czerniak, Katarzyna Domańska, Małgorzata Dwulit, Asia Ignaszak, Hania Jastrzębska, Dominika Klimek, Monika Kubacka, Natalia Kwapisz, Angelika Fijak, Michalina Filimoniak, Agnieszka Głowacka, Bartek Gortowski, Przemek Gortowski, Adrian Grzymkowski, Joanna Gutral, Magda Majkowska, Aśka Merecka, Piotr Merecki, Paulina Miecznikowska, Maja Olech, Ania Papuga, Kasia Piesik, Katarzyna Pietras, Małgosia Pietrzkiewicz, Kasia Prynkiewicz, Dorota Radwańska, Michał Sierosławski, Małgosia Sklenarska, Agnieszka Stypułkowska, Patrycja Szerszenowicz, Hanna Świtek, Sara Trzpioła, Ania Waśniowska, Monika Waszczyk, Ola Wielikdzień, Bartek Wolf, Julia Wójcik, Weronika Wysocka, Anna Wywiał, Katarzyna Zacharska. Spektakle O Maciusiu co wiosny szukał (1987) szkolny kram (1988) krawiec (1989) plotki (1990) nieme kino (1990) kolorowe 10 minut (1992) ilustracje (1993) "kuglarze" (1993) jak? ptak? (1994) bez końca (1995) 10 obrazków na 10-cio lecie (1997) a ja...? (2002) sitem (2002) autorportret (2003) Opowieść o księżnej Zofii (2003) być dzieckiem (2005) ABECABŁO (2007) XX-te urodziny Gwizdży (2007) dalang (2008) wiecie co... (2009) Glina (2009) Nowa (2011) Kugle mugle (2013) Kolorowy świat kuglarzy (2013) Zaproś ogień do tańca (2014)

Szczegóły

czwartek, 25.10.2012

Grupa „Słudzy Lorda Szambelana" powstała w październiku 2008 r. z inicjatywy Wiolety Komar. Swoją nazwę wzięła od trupy teatralnej, z która od 1954 r. związany był Wiliam Szekspir. Premiera pierwszego spektaklu „Księżniczka Magdalena, czyli Natrętny Książę" wg Stanisława Witkiewicza odbyła się 17 kwietnia 2009 r. Spektakl został doceniony najpierw podczas rejonowych eliminacji XXV Wojewódzkiego Turnieju Teatralnego „Niebieskich Tarcz" (Słupsk, 15 maja 2009), a potem podczas eliminacji wojewódzkich (Gdańsk, 16 czerwca 2009), gdzie grupa otrzymała Grand Prix i nominację do Ogólnopolskiego Konkursu Teatrów Szkolnych w Poznaniu. Po raz kolejny dostrzeżono przedstawienie podczas XII Ogólnopolskiego Konkursu Dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza „Witkacy pod strzechy" 2009, kiedy to zdobył NAGRODĘ „za rzucanie pereł przed wieprze". Pierwszy skład grupy: Natalia Kwiatkowska Klaudia „Dusia" Młynarczyk Hania „Bożenka" Podskarbi Mikołaj Prynkiewicz Emila Rudnicka Ania „Irenka" Siek Ola Stoltz Hania Twardowska Kolejnym sukcesem okazał się spektakl „Szalony podwieczorek" na motywach „Alicji w Krainie Czarów" i „Po drugiej stronie lustra" Lewisa Carrolla w reżyserii Wiolety Komar. Przedstawienie jest swobodną interpretacją ośmiu epizodów z książek Lewisa Carrolla o przygodach dziewczynki o imieniu Alicja. Członkowie grupy uczestniczyli również w innych imprezach organizowanych przez Wioletę Komar - PAPU, KAKU I LULU czyli nieoczekiwane spotkanie z poezją Czesława Miłosza w hołdzie Janowi Pawłowi II oraz licznych konkursach recytatorskich, w których zdobywali nagrody. W 2011 r. grupa zajęła się przygotowaniem spektaklu na motywach mitu „Wór" autorstwa i w reżyserii Przemka Laskowskiego, w reżyserii Aleksandry Karnickiej, opieka artystyczna: Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska, opracowanie muzyczne: Maciej Sierosławski. Premiera: 20 grudnia 2012 r. Skład grupy: Klaudia Młynarczyk Hania Podskarbi Ola Stoltz Kinga Kwiatkowska Martyna Szabat Kinga Rajkowska Ola Budlewska Natalia Kobiałka Dagmara Broniecka Karolina Łapińska Kamila Kusiak Nagrody: Nagroda Główna i Nagroda Instruktorska dla Aleksandry Karnickiej- Festiwal Teatrów Gala Podwórkowa 9-11 maja 2013 Nagroda Główna - XLIX Wojewódzki Konkurs Teatrów Szkolnych o Nagrodę Bursztynowej Maski 19-20 czerwca 2013 r. Wyróżnienie za opracowanie ruchowe i estetyczne  - VIII Ogólnopolski Przeglądzie Małych From Teatralnych im. A. Luterka 25-27 października 2013 r. Nagroda Główna i Nagroda Jury Studenckiego - XIV Poznański Festiwal Teatrów Marcinek 8-9 marca 2014 r. 20 czerwca 2014 r. odbyła się premiera spektaklu „Czarno na białym” scenariusz: zespółinscenizacja: Aleksandra Karnickaopracowanie muzyczne: Maciej Sierosławskiświatło: Tadeusz Balikwystąpili: Dagmara Broniecka, Aleksandra Budlewska, Marcelina Hrynkiewicz, Natalia Kwiatkowska, Natalia Kobiałka, Patryk Kopciał, Kamila Kusiak, Kamil Ławicki,  Klaudia Młynarczyk,  Julia Safaryn, Martyna Szabat Nagrody: Wyróżnieni Jury Studenckiego  i Jury Głównego - XV Poznański Festiwal Teatrów Marcinek 6-8 marca 2015 r. II miejsce - III Ogólnopolski Festiwal Konstelacje Teatralne Kolejnym zrealizowanym spektaklem grupy było „W drodze” premiera: 19 września 2015 (Portugalia), 10 października 2015 (Teatr Rondo - Słupsk)reżyseria: Aleksandra Karnickascenariusz: zespółwystępują: Kacper Buba, Natalia Kobiałka, Kamila Kopacz, Patryk Kopciał, Piotr Krysztofiak, Kamila Kusiak, Kamil Ławicki, Klaudia Młynarczyk, Alicja Studzińska, Martyna Szabatmuzyka: Marcin Dymiter, Olga Hanowska - "Niski szum - Siedem pieśni miejskich"Urban Audio - sound recordings www.emiter.orgopracowanie muzyczne: Maciej Sierosławskiświatło: Tadeusz Balik Motywem przewodnim i metaforą organizującą teatralną narrację jest podróż, traktowana jako uniwersalny i odwieczny składnik ludzkiego losu. Poszczególne sceny dramatu to najważniejsze i przełomowe momenty historii świata, będące zogniskowaniem i artykulacją napięć prowadzących do przemian i rewolucji w dziejach. Przedstawienie w swoim zamyśle zaprojektowane zostało dla widowni wielojęzycznej zatem słowo zastąpiono wieloznaczną grą gestów i układów scenicznych. Spektakl był prezentowany 23 września 2015 r. podczas Międzynarodowego Festiwalu Dzieci i Młodzieży FITIJ 18-27 września 2015 r. w Portugalii. Nagrody: Wyróżnieni Jury Studenckiego  i Jury Głównego - XVI Poznański Festiwal Teatrów Marcinek 11-13 marca 2016 r. Ostatnim spektaklem grupy było przedstawienie pt.: „Skąd się biorą dzieci” Premiera: 18 czerwca 2016Reżyseria: Magdalena PłanetaWystępują : Natalia Kobiałka, Kamil Kopacz, Alicja Studzińska, Martyna Szabat, Kacper Buba, Piotr Krzysztofiak, Patryk Kopciał. Przedstawienie powstało w wyniku nadzwyczajnego odkrycia, że oto wszyscy tu jesteśmy! Skoro jednak jesteśmy to oznacza, że niegdyś nas nie było, a skoro nas nie było to jak doszło do tego, że oto jesteśmy? "Usłyszałem odpowiedź, że dzieci rodzą się z kapusty, no ale jak z kapusty jeśli ja jestem grudniowy? No chyba, że z bożonarodzeniowego bigosu ..." Praca na improwizacji, zabawa formą i mały romans z absurdem.