Mikołaj Trzaska - koncert promujący płytę "Eternity for a While"

„Spędziłem tam kilka dni, nagrywając ślad po śladzie. Godzinami wsłuchiwałem się w przestrzeń tej sali, to jak absorbuje dźwięki ulicy i jak sama odpowiada. Dla mnie nagrywanie płyt solowych jest i było zawsze związane z miejscem. Miejsce to pamięć, a pamięć odzywa się swoim dźwiękiem w teraźniejszości. Miejsce jest brzmieniem i jest rodzajem akustycznego lustra, które dla muzyka, czyli dla mnie, jest odbiciem mnie samego” – mówi Mikołaj.

„To miejsce jest szczególnie ważne ponieważ zabytków związanych z historią pomorskich Żydów ocalało bardzo niewiele. Dzięki pomocy Joli Krawczykiewicz mogłem zrealizować swój projekt. Od lat zajmuję się upamiętnieniem zagłady i pamięcią różnych mniejszości. Próbuję w jakiś sposób oddać hołd pamięci za pomocą muzyki. Nie uważam, że to koniecznie musi być krzyk i rozpacz. Wystarczy, żeby była w muzyce zaduma i miejsce na przeżywanie. By wpuścić miedzy frazy odrobinę powietrza, zrobić więcej miejsca na myślenie” – dodaje.

„To jest na swój sposób nowe otwarcie dla mnie” – przyznaje Trzaska. „Przede wszystkim na nowej płycie jest dużo overdubów, czyli odgrywanych śladów. Dodatkowo odpowiadam tu za cały proces, począwszy od pomysłu, przez wykonanie, aż po produkcję i miksy. I jest to swego rodzaju kompletny monolit. Z drugiej strony, ta płyta jest kolejnym krokiem na mojej drodze - chcę iść w stronę niezależności, porzucenia własnego konwenansu, demontażu mojego poprzedniego podejścia do koncepcji dźwięku. Wirtuozerię i precyzję umieszczam bardziej w wyrazie i znaczeniu, niż w czystości czy intonacji, rozumianych w klasycznym sensie. Zmianie nie uległo natomiast samo instrumentarium – wciąż gram na tych samych instrumentach, głównie na klarnetach.”

W ostatnich latach Mikołaj Trzaska został uhonorowany nagrodami za pracę przy muzyce filmowej i teatralnej. Dość wymienić takie produkcje, jak choćby „Kos”, „Kler”, czy „Wołyń”. Okazuje się, że doświadczenie to wpłynęło znacząco na jego solowe dokonania.

„W pracy kompozytora muzyki filmowej nauczyłem się prezentacji różnych myśli, stanów emocjonalnych, a następnie łączenia ich z obrazami i opowieściami. To również nabyte doświadczenie producenckie, ponieważ często zgrywam muzykę pod obraz. Czuję, jak powinien być oprawiony i co trzeba zrobić, żeby komunikat był czytelny. Kiedy nagrywam, wiem co chcę powiedzieć albo raczej słyszę co się ze mnie wydobywa. Miks to ustawianie planów, to rozdawanie ról postaciom. Czasami zostawiam całe tematy; tnąc - wymyślam nowe. Korzystam też z technik kolażowych” – tłumaczy muzyk.

"Do słuchania nowego albumu Mikołaja Trzaski trudno podejść inaczej, niż jak do spotkania z wielkością. Jest to nie tylko pod tym względem, płyta onieśmielająca – bardzo starannie wyprodukowana przez autora, zgodnie z jego stemplem oszczędna, ale i wymagająca zarazem. Personalnie charakterystyczna, chociaż zagadkowa, medytacyjna. Kluczem do jej tajemnicy, wydaje się być sam obiekt, w którym Eternity for, a while nagrywano. Obiekt bezczasowy, dystansujący, ale i przytłaczający zarazem – dawny żydowski dom przedpogrzebowy w Słupsku, jest na tym albumie akustycznie, żywy, ważny i absorbujący każdą esencję emocji, z jaką wychodzi Trzaska. Często są to esencje dźwiękowe z pogranicza, wyekstrahowane tak by mogły się odnosić do lęku, melancholii bądź nostalgii (...)"