Szczegóły

wtorek, 29.01.2013

Aleksandra Karnicka – kierowniczka Ośrodka Teatralnego Rondo, animatorka kultury, instruktorka teatralna. Związana z Teatrem Rondo od najmłodszych lat. Należała do grupy „Teatr Rondo”, z którą zagrała spektakle „Szłość samojedna”, „Kot w butach”, „Klaunada”,  prezentując  je na festiwalach w Portugalii, Francji i Czechach. Zagrała w widowiskach plenerowych „Moce Świętojańskie”, „Najemnicy świata” i „Legenda o gryfie”. Brała również udział w pokazach i akcjach teatralnych organizowanych przez Teatr Rondo. Obecnie jako pracownik organizuje festiwale, pokazy, przeglądy, w 2012 roku jest komisarzem Ogólnopolskiego Festiwalu Interpretacji Dzieł S. I. Witkiewicza "Witkacy pod strzechy".  Nagrody i wyróżnienia: Za spektakl „Wór” grupy Słudzy Lorda Szambelana Nagroda Główna i Nagroda Instruktorska dla Aleksandry Karnickiej- Festiwal Teatrów Gala Podwórkowa 9-11 maja 2013 Nagroda Główna - XLIX Wojewódzki Konkurs Teatrów Szkolnych o Nagrodę Bursztynowej Maski 19-20 czerwca 2013 r. Wyróżnienie za opracowanie ruchowe i estetyczne  - VIII Ogólnopolski Przeglądzie Małych From Teatralnych im. A. Luterka 25-27 października 2013 r. Nagroda Główna i Nagroda Jury Studenckiego - XIV Poznański Festiwal Teatrów Marcinek 8-9 marca 2014 r. Za spektakl „Czarno na białym” grupy Słudzy Lorda Szambelana Wyróżnieni Jury Studenckiego  i Jury Głównego - XV Poznański Festiwal Teatrów Marcinek 6-8 marca 2015 r. II miejsce - III Ogólnopolski Festiwal Konstelacje Teatralne Za spektakl „W drodze” grupy Słudzy Lorda Szambelana Wyróżnieni Jury Studenckiego  i Jury Głównego - XVI Poznański Festiwal Teatrów Marcinek 11-13 marca 2016 r.   Stanisław Miedziewski – instruktor teatralny. Studia reyżyserskie PWSTiF w Łodzi. Przez kilka sezonów związany był z Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu, gdzie współpracował z Markiem Okopińskim. Odbył staż w Teatrze B. Brechta w Berliner Ensamble. Prowadził warsztaty teatralne w Art Centre w Cambridge, Francji, Rosji i Danii. W 1976 roku wspólnie z Antonim Franczakiem aktywował w Słupsku istniejący wcześniej Teatr Rondo gdzie pracuje do dziś. Do jego największych zasług należy powołanie Słupskiej Sceny Monodramu, gdzie pracował m. in. z Wioletą, Komar, Marcinem Bortkiewiczem, Caryl Swift, Mieczysławem Giedrojciem i Natalią Sikorą. Jego aktorzy są zapraszani na festiwale o randze ogólnopolskiej i międzynarodowej w kraju oraz na Festiwale Teatralne między innymi w Rumunii, Czechach, Słowacji, Mołdawii, Rosji, Turcji, Ukrainie i USA. Jest również animatorem i reżyserem wieczorów ekscentrycznych w rocznicę urodzin Stanisława Ignacego Witkiewicza. Przedsięwzięcie te gromadzą na scenie aktorów zawodowych, młodzież, ludzi różnych profesji dla których teatr jest pasją. Organizował spotkania z teatrem dla młodzieży gimnazjalnej, licealnej i studentów, „lekcje teatralne" połączone są z prezentacjami monodramów i wykładem teatralno-literackim na temat autora tekstu i rozwiązań teatralnych w spektaklu. Jego recenzje z przedstawień Teatru Dramatycznego, a później Nowego Teatru zamieszczane były na łamach lokalnych mediów np. „Głosu Pomorza" i „Zbliżeń". Pisze także artykuły do książek o tematyce edukacyjnej dzieląc się w nich swoimi doświadczeniami i wiedzą. Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska - instruktor teatralny. Z domami kultury związana od 1987 roku, w Rondzie pracuje od 1992 r., zajmuje się edukacją teatralną, wychowaniem przez teatr oraz propagowaniem kultury teatralnej w zakresie: prowadzenia grup teatralnych, pracy indywidualnej w pracowni monodramu, pracy z recytatorami w pracowni słowa, realizacji programów profilaktyczno-wychowawczych wykorzystujących techniki teatralne, prowadzenia warsztatów teatralnych dla instruktorów i nauczycieli, wykorzystywania teatru w edukacji historycznej i patriotycznej, realizacji spektakli i widowisk plenerowych, organizacji przeglądów i konkursów recytatorskich i teatralnych dla dzieci i młodzieży. Wykształcenie: studia wyższe: Psychopedagogika,  Filozofia kultury, studia podyplomowe: Artterapia. Terapia ruchowa,kursy: Warsztaty Teatralne dla Instruktorów – CAK, Kurs Socjoterapii oraz warsztaty dramy, pracy nad wyrazistością słowa, realizacji widowisk plenerowych itp. Nagrody: Nagroda za reżyserię – Dziatwa – Łódź 1993 Nagroda Instruktorska – Baltic Satelid – Sejny 1993 Instruktorska Nagroda Indywidualna – Dziatwa – Łódź 1994 Nagroda II stopnia Prezydenta Miasta Słupska 1995 Nagroda za scenariusz - Baltic-Satelid Sejny 2003 Nagroda w XXXVI Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru” - Instruktor Roku 2003 Nagroda Dyrektora SOK 2005 Stypendium Prezydenta Miasta - 2007 - na wydanie książki „Arteterapia jako remedium na agresję i przemoc. Teatr w działaniach profilaktyczno - wychowawczych” Nagroda I stopnia Prezydenta miasta Słupska 2007 Nagroda w XL Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej teatru - TEATR 2008” w kategorii edukacja teatralna Nagroda  za reżyserię - Złota Misa  31. Biesiady Teatralnej w Horyńcu-Zdroju 2010 na Konfrontacjach Małych Form Teatralnych Stypendium Prezydenta Miasta - 2012 - na wydanie książki „Teatr samorodny. Grupa teatralna Gwizdże – radość tworzenia” Nagroda Instruktorska na XXXVI OTSS „Wobec własnego czasu” w Wałczu - 2012 Nagroda III stopnia Prezydenta Miasta Słupska 2014 List gratulacyjny Prezydenta Miasta Słupska z okazji 10 edycji festiwalu „Sam na scenie” - 2014 Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – 2014 Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego – 2015 Maciej Sierosławski - Instruktor pracowni muzycznej i teatralnej, animator kultury, od 1987 roku związany z domami kultury w Słupsku. Zajmuje się nagłaśnianiem i organizacją imprez muzycznych i teatralnych, nagraniami, digitalizacją oraz obróbką materiałów muzycznych; Nagłaśnianiem i oprawą muzyczną imprez rekreacyjnych organizowanych przez macierzystą jednostkę, a także przez różne instytucje miejskie. Czynny muzyk - gitara basowa, w zespołach: „Irokeez" (1987-1989), „Jeszcze Jedno Takie Trio" (1990-2003), obecnie „Shakin' Daddies", „Handszpaki". Od 1992 współprowadzi i przygotowuje rozwiązania scenograficzne spektakli grupy teatralnej „GWIŻDŻE". Komponuje i opracowuje muzykę do spektakli, pokazów i widowisk teatralnych Teatru Rondo. Jest pomysłodawcą i realizatorem autorskich programów o charakterze profilaktyczno-wychowawczym, uczestniczy także w prowadzeniu warsztatów teatralnych i edukacyjnych. Współuczestniczy w organizowaniu festiwali i przeglądów teatralnych, konkursów recytatorskich oraz innych imprez realizowanych w SOK i innych placówkach kultury w mieście. ... staram się po „mojemu" łączyć muzykę z teatrem myślę, że bez szkody dla żadnej ze stron i chyba udaje mi się to z zadowalającym skutkiem, o czym świadczą otrzymane opinie i nagrody... Nagrody wyróżnienie za opracowanie muzyczne do spektaklu Grupy Teatralnej GWIŻDŻE na Międzynarodowym Festiwalu Baltic Satelid w Sejnach (2003) Nagroda Dyrektora Słupskiego Ośrodka Kultury (2005) Nagroda Towarzystwa Kultury Teatralnej w Warszawie – Oddział Okręgowy w Słupsku – dla instruktora muzycznego za szczególne zasługi na rzecz działalności teatralnej (2006), Nagroda I stopnia Prezydenta Miasta Słupska (2007), Nagroda Ministra Kultury XL Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru" TEATR 2008 w kategorii edukacja teatralnej, oraz Nagrody za spektakle Grupy teatralnej „Gwiżdże" (1993-2012). Wiesław Dawidczyk – aktor lalkarz, instruktor teatralny, animator kultury. Absolwent pomaturalnego studium instruktorów teatru i Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Aktor teatrów w Białymstoku i Słupsku. Założyciel prywatnych teatrów „Gapcio” i „Unus”, w których zrealizował osiem premier dla dzieci i dorosłych ponad 2000 przedstawień). Od 23 lat pracuje z dziećmi, młodzieżą, studentami i dorosłymi, jako reżyser, instruktor i animator kultury. Ponad 10 lat prowadził warsztatowe zajęcia teatralne i wykłady z historii dramatu w II LO w Słupsku. Współpracuje z placówkami oświatowymi, instytucjami kultury i teatrami. Zrealizował 96 premier teatralnych (także w ramach projektów z dziećmi i dorosłymi osobami niepełnosprawnymi). Współpracuje z Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli w Słupsku, gdzie prowadzi warsztatowe zajęcia teatralne z nauczycielami. Pomysłodawca i realizator m.in. Konfrontacji Teatralnych – dziecięcych i młodzieżowych, Festiwalu Kultur Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. M. Aluchny- Emelianow i Ogólnopolskiego Festiwalu Twórczości M. Grechuty. Gabriela Keller-Janus - choreograf Teatru Tańca Enza, Teatru Tańca Enza Junior, Ognisk Baletowych Enza i zespołu Enza 30 + . Sama zachwyca się sztuką- taniec, teatr muzyka to jej życie. Organizuje festiwal Teatrów Tańca„Sfera Ruchu- Słupsk” warsztaty z wieloma choreografami z Polski i zagranicy, reżyseruje spektakle i aranżuje koncerty i wystawy. Tworzyła choreografie do sztuk teatralnych tj.”Scenariusz dla Trzech Aktorek”,”Mistrz i Małgorzata”. Jest człowiekiem energicznym, który pomimo braku czasu na nic- ma czas na  wszystko. Lubi wyzwania, więc podejmuje się przeróżnych działań. Jak mówi: wzloty i upadki to część jej zawodu, ale kocha swoją pracę, nie chciałaby jej zmienić nigdy w życiu. Skończyła Szkołę Choreografii w Poznaniu na wydziale teatru tańca, kurs jogi i bangradance w Slough w Wielkiej Brytanii. Szkoliła się na warsztatach :Anglii, Izraelu, Finlandii, Włoszech, Hiszpanii, Niemczech. Nagrody i wyróżnienia: 2004 - I miejsce na Przeglądzie Tańca w Kwakowie i wyróżnienie dla choreografa Gabrieli Keller-Janus oraz GRAND PRIX Festiwalu 2005 - II miejsce na Przeglądzie Tańca w Kwakowie 2006 - I miejsce na Przeglądzie Tańca w Kwakowie 2006- II miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki i Tańca w Kobylnicy 2007 - II miejsce na Międzywojewódzkim Przeglądzie Tańca w Kobylnicy i wyróżnienie dla choreografa 2007 - MCKM-y coroczne stypendium dla młodych artystów 2007 - II wicemistrzostwo Polski na Ogólnopolskim Przeglądzie Tańca w Lęborku 2007 - I nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Tańca Współczesnego w Bydgoszczy 2008 - I nagroda na Ogólnopolskim Przeglądzie Tańca Nowoczesnego w Lęborku. 2008 - nasza praca została uwieńczona wielkim sukcesem: zdobyliśmy I nagrodę na Międzynarodowym Przeglądzie Tańca w Białymstoku. 2009 - I nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Tańca w Lęborku w kategorii inne formy powyżej 15 lat. 2009 - Udział zespołu ENZA w XI Ogólnopolskich Konfrontacjach Tańca Współczesnego w Bydgoszczy- wyróżnienie w kategorii powyżej 16 lat. 2010 - udział zespołów tanecznych w Ogólnopolskim Festiwalu Tańca Nowoczesnego w Lęborku: I miejsce dla w solówkach oraz III miejsce  2012 - Teatr Tańca ENZA „Otwórz oczy”- pierwsza nagroda na Festiwalu Tańca Współczenego w Bydgoszczy 2015 - VI Festiwal Teatralny „Elipsa” w Policach - wyróżnienie 2015 - „Witkacy pod strzechy” wyróżnienie z projekem muzyczno-plastyczno-tanecznym 2017 - V Ogólnopolski turniej Solistów, Duetów i Mini-formacji „Mistrz tańca”, 3 miejsce w kategorii Jazz Mini-formacje - Łeba 2018 - „Turniej o złotą kokardkę” Gdynia, 4 miejsce w kat. Duety taniec współczesny, 3 miejsce w kat. Formacje taniec współczesny 2018 - Bielański Turniej Tańca Nowoczesnego w Warszawie, 1 miejsce w kat. modern/jazz 2018 - Nagroda indywidualna dla Martyny Majewskiej w Kielcach na Festiwalu Teatrów Tańca- za wykonanie spektaklu „Koniec kontemplacji” 2019 - Prezentacje Tańca Labirynt - wyróżnienie ze spektaklem „Koniec kontemplacji”. Małgorzata Burjan - absolwentka filologii polskiej z terapią pedagogiczną, związana z edukacją pozaformalną od 2010 roku. Ukończyła Szkołę Animatorów Społecznych oraz Szkołę Coachów Inicjatyw Młodzieżowych. Animatorka kultury, realizatorka autorskich projektów skierowanych do młodzieży. Kilka lat pełniła funkcję koordynatorki akcji społecznych i  wolontariatu przy Banku Żywności w Słupsku. Z Teatrem Rondo związana od liceum. Uczestniczka konkursów recytatorskich, spektakli Stanisława Miedziewskiego. W Teatrze Rondo pracuje od 2015 roku. Prowadzi zajęcia muzyczno-rytmiczne z dziećmi i dorosłymi, grupę teatralną "Projekt Mokotów", zajęcia animacyjne dla "Dzieciaków z podwórka". W pracy animacyjnej porusza się w obrębie pedagogiki zabawy, aktywizuje poprzez rytm, muzykę i teatr. Zajmuje się także poezją śpiewaną, występując na ogólnopolskich konkursach i festiwalach.    Agata Andrzejczuk - absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, oligofrenopedagog, arteterapeuta, wykładowca. Od najmłodszych lat związana z Grupą Teatralną GWIŻDŻE  w OT RONDO. Od 15 lat pracuje w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Słupsku jako nauczyciel – terapeuta. Założycielka grupy teatralnej „LUŹNY SKŁAD”, którą tworzą uczniowie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Słupsku; dzieci i młodzież z różnymi typami zaburzeń i niepełnosprawności. Grupa prezentuje swoje spektakle na festiwalach i przeglądach teatralnych.  Do największych sukcesów grupy należą: zdobycie w roku 2013 - I miejsca za spektakl „Żywiołowo” w eliminacjach rejonowych XXIX Turnieju Teatralnego NIEBIESKIE TARCZE - Festiwal Teatrów Gala podwórkowa, nagrody instruktorskiej dla Agaty Andrzejczuk oraz wyróżnienie za ten spektakl na etapie wojewódzkim w Gdańsku; zdobycie w roku 2014 - I miejsca za spektakl „Kiedy serce bije mocno...” w eliminacjach rejonowych XXX Turnieju Teatralnego NIEBIESKIE TARCZE, indywidualnej nagrody aktorskie wraz z nominacją do eliminacji wojewódzkich Turnieju Niebieskich Tarcz. - realizacja spektaklu „Burza” Szekspira w ramach projektu „Teatralny Pasjans” Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego Od 2018 roku jest instruktorem w pracowni teatru OT RONDO, gdzie działa z najmłodszymi pasjonatami tej sztuki. Założyła TEATR OSOBLIWY – dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością oraz Grupę Teatralną „DZIECIAKI ZZA KURTYNY”, w pracy z którymi poszukuje twórczych sposobów na opowiadanie o otaczającej przestrzeni za pomocą różnorodnych środków artystycznych.   Anna Rau (ur. 13.08.1986) - Absolwentka białostockiego Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej w Warszawie. Od 2011 roku aktorka (a także od czasu do czasu reżyserka) w Państwowym Teatrze Lalki "Tęcza" w Słupsku, od niedawna także instruktorka teatralna i wokalna w słupskim Teatrze Rondo, gdzie jest głównodowodzącą proszę panią w grupie Materia Prima. Miłość do teatru lalek ma we krwi - na scenie można zobaczyć ją m. in. w "Opowieściach spod stołu, czyli absurdalnym świecie Stasia Witkiewicza" w reż. Tomasza Kaczorowskiego oraz w "Osobliwym zdarzeniu" Matteo Spiazzi'ego. Grupa Materia Prima pod jej kierunkiem zadebiutowała niedawno w Teatrze Rondo spektaklem "Śpiewniki domowe" na podstawie pieśni Stanisława Moniuszki, "Nowych wierszy znanych poetów" Grzegorza Uzdańskiego oraz "Ślepnąc od świateł" Jakuba Żulczyka.

Szczegóły

środa, 17.10.2012

*Mirosław Gliniecki, Teatr. Terapia-edukacja - asertywność - twórczość - rozwój to trzecia publikacja, która powstała w ramach programu „Scena Teatru dla życia" organizowanego przez SOK seminarium i warsztatów teatralnych dla instruktorów, studentów i nauczycieli. Artykuły róznych autorów dotyczą dyskusji praktyków na teamt wykorzystania teatralnych metod pracy i oraz możliwości spektaklu teatralnego dla osiągnięcia ceklów w dziedzinach nieartystycznych a społecznie istotnych: edukacji, resocjalizacji, rehabilitacji, psycho i socjoterapii.  Książka znajduje się w zasobach Bałtyckiej Biblioteki Cyfrowej pod adresem:https://www.bibliotekacyfrowa.eu/dlibra/publication/11247/edition/7717   *Katarzyna Sygitowicz Sierosławska, Arteterapia jako remedium na agresję i przemoc. Teatr w działaniach profilaktyczno – wychowawczych. Książka, adresowana jest do studentów, nauczycieli i instruktorów teatralnych. Zawiera zarys teoretyczny i praktyczny problemu. Porusza zagadnienia wychowania, profilaktyki i leczenia przez sztukę oraz opis autorskich programów realizowanych w słupskich placówkach kultury i oświaty. W publikacji szczegółowo pokazane są projekty profilaktyczne skierowane do dzieci i młodzieży, metody wykorzystania technik teatralnych w przeciwdziałaniu agresji i przemocy, scenariusze zajęć z dokładnym opisem ćwiczeń a także wybór literatury. (2008) Książka znajduje się w zasobach Bałtyckiej Biblioteki Cyfrowej pod adresem:https://www.bibliotekacyfrowa.eu/dlibra/publication/10738/edition/7167  *Katarzyna Sygitowicz Sierosławska, Maciej Sierosławski, artykuł Edukacja historyczna przez teatr, [w:] O Księżnych i Książętach znanych z historii miasta Słupska, MPŚ Słupsk (2008)   *Wioleta Komar, 23 przypadki sceniczne. Teatr Jednego Aktora w dorobku Teatru "Rondo" w Słupsku w latach 1972-2000. Książka stanowi kompendium wiedzy o lokalnych artystach tzw. off-u skupionych przy Teatrze „Rondo", w latach 1972-2000. Czytelnik znajdzie w niej informacje dotyczące okoliczności powstania i rozwoju grupy. iele miejsca poświęcono monodramatycznemu dorobkowi Teatru. Autorka szczegółowo opisuje reżyserów, aktorów i spektakle, przytacza najważniejsze recenzje oraz analizuje wszelkie dokonania na tle ogólnopolskim. Treść uzupełniają archiwalia w postaci fotografii, projektów scenografii, plakatów i dokumentów. Wydawnictwo zawiera także kalendarium premier oraz alfabetyczny spis osób, które przewinęły się przez „Rondo" na przestrzeni blisko 40 lat – łącznie to 383 nazwiska. (Wioleta Komar) Książka znajduje się w zasobach Bałtyckiej Biblioteki Cyfrowej pod adresem:https://www.bibliotekacyfrowa.eu/dlibra/publication/74220/edition/67098   *Katarzyna Sygitowicz, Maciej Sierosławski, ...było to ongiś na początku świata. W albumie znajdują się cztery mity Przemysława Laskowskiego zrekonstruowane na podstawie podań i badań naukowych, 15 obrazów Michała Giedrojcia w konwencji „fotografii kreatywnej" oraz opis powstawania spektaklu teatralnego OTT Gwiżdże z wykorzystaniem mitu „Buła". Teatr jest tym specyficznym medium, które w samej swojej istocie łączy różne dziedziny sztuki, jest tez miejscem spotkania i tym razem spotkały się osobowości, których współpraca zaowocowała powstaniem prac, które nie powinny przeminąć. Album dzięki skupieniu trzech dziedzin sztuki adresowany jest do szerokiego grona odbiorców, połączy miłośników słowa pisanego z fotografami i aktorami amatorami, widzami teatralnymi, a także miłośnikami słowiańskiej mitologii. W literaturze dotyczącej mitologii słowiańskiej nie ma zapisów mitów w formie podań czy przypowieści jedyne co można odnaleźć to typologie bogów i bóstw słowiańskich. Rekonstrukcje napisane przez Przemka Laskowskiego są tekstami oryginalnymi i nigdzie wcześniej nie drukowanymi.   Stanisław Miedziewski - artykuł: „ Dobrze opowiedziana historia",[w:] „WROCŁAWSKIE ROZMOWY. CZY TEATR JEDNEGO AKTORA JEST TEATREM UBOGIM ?", (red.) Tomasz Miłkowski, Wiesław Geras, Maria Lubieniecka, 2011 Wioleta Komar – artykuł: „ Z punktu widzenia praktycznie amatorskiego" [w:] „WROCŁAWSKIE ROZMOWY. CZY TEATR JEDNEGO AKTORA JEST TEATREM UBOGIM ?", (red.) Tomasz Miłkowski, Wiesław Geras, Maria Lubieniecka, 2011   K. Sygitowicz Sierosławska - artykuł: „Wychowanie teatralne. Teatr samorodny jako twórcza metoda pracy", [w:] „Teatr lalek i dziecko", (red.) E. Rzewuska, G. Słupczyńska, Wydawnictwo UMS, Lublin 2011       Promocje publikacji o tematyce teatralnej:1. „Czytając Szekspira" grudzień 2007, prof. Andrzej Żurowski2. „Światy Franza Kafki. Sekwencja polska" maj 2008, prof. Daniel Kalinowski3. „Dzieje teatru w Słupsku 1945-2008. Zarys historyczno-dokumentacyjny" luty 2010, dr Anna Sobiecka4. „Sam był teatrem" 2011, Jolanta Betkowska5. „Teatr w Słupsku. Instytucja artystyczna" marzec 2012, dr Anna Sobiecka

Szczegóły

środa, 17.10.2012

Kiedyś Słupskie Tygodnie Teatralne, następnie Festiwale "Totus Mundus...", Międzynarodowe Warsztaty Widowisk Plenerowych, teraz Finał Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego w kategorii Teatrów Jednego Aktora "Sam na scenie" i Ogólnopolski Konkurs Interpretacji Dzieł S. I. Witkiewicza "Witkacy pod strzechy", przeglądy teatrów dziecięcych i młodzieżowych, konkursy recytatorskie, koncerty i imprezy przybliżające kulturę mniejszości narodowych i wyznaniowych - to inicjatywy, które pozwalają skupiać wokół Ośrodka szerokie grono odbiorców. Współpraca z Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym, Środowiskowym Domem Samopomocy, Centrum Wolontariatu i innymi instytucjami, które roztaczają opiekę nad ludźmi niepełnosprawnymi - to również tradycja sięgająca początków istnienia Ronda. Dwa międzynarodowe seminaria naukowe poświęcone dzieciom specjalnej troski - finansowane z funduszu Phare - zaowocowały wydawnictwami, które służą pedagogom w całej Polsce. Kilkanaście zespołów teatralnych w tej chwili działających i tworzących spektakle wielo czy jednoobsadowe, (przekrój wieku od dzieci w wieku wczesnoszkolnym do osób starszych) zainteresowanych twórczością sceniczną - dowodzą, iż nie maleje potrzeba realizowania kolejnych programów, przedstawień, widowisk i zdarzeń teatralnych. Projekty Ośrodka to zarówno działalność środowiskowa, ogólnopolska jak i międzynarodowa. Prócz seminariów i spotkań organizowanych w Słupsku, zespoły teatralne Ronda uczestniczą w festiwalach na całym świecie (m.in. Portugalia, Francja, Dania, Niemcy, Holandia, Rosja, Ukraina, Litwa). Finał Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego w kategorii Teatrów Jednego Aktora "Sam na scenie" Ogólnopolski Konkurs Interpretacji Dzieł S. I. Witkiewicza "Witkacy pod strzechy" Konkurs recytatorski poezji polskiej dla szkół podstawowych i gimnazjów Ogólnopolski Konkurs Recytatorski Przegląd dziecięcych grup teatralnych „Niebieskie Tarcze"

Szczegóły

środa, 17.10.2012

Sztuka słowa jest formą kreatywności dostępną dla wszystkich. Zarówno dzieci, młodzież, jak i dorośli mogą znaleźć w tej dziedzinie dzięki literaturze możliwości prowadzenia dysputy ze światem w sposób twórczy. Poszukiwania mądrej literatury pod okiem instruktora, analiza tekstu i znalezienie formy dla jego zaprezentowania, rozpoczynają przygodę nazywaną recytacją. Zadania doskonalenia techniki mówienia - dykcja, emisja, impostacja, doskonalenia umiejętności przekazywania prawdy na scenie, opanowania zasad recytacji i odwagi do ich łamania – dopełniają edukacji. Uczestnicy zajęć przekonują się, że recytacja jest prezentacją artystyczną, jest „teatrem w pigułce", rządzi się więc tymi samymi prawami. Pozwala docierać do własnego wnętrza, do drugiego człowieka, znosi granice i bariery, otwiera na świat, podnosi jakość życia.

Szczegóły

środa, 17.10.2012

To określenie odnosi się do jednego z ważniejszych nurtów twórczości Teatru „Rondo". Po taką formę wypowiedzi od 1973 r. sięgają kolejne pokolenia aktorów-amatorów skupionych przy „Rondzie". W pewnym momencie recytowanie, czy też udział w działaniach zespołowych „przestaje wystarczać". Chęć nieustannej pracy nad sobą i sprawdzenia samego siebie, pasja poszukiwania nowych środków wyrazu i doskonalenia warsztatu oraz nieodparte pragnienie zmierzenia się z wysoką literaturą – wszystko to sprawia, że młodzi ludzie próbują swych sił w teatrze jednego aktora. To najmniejszy, najuboższy teatr świata, a jednocześnie określany mianem najtrudniejszego sprawdzianu dla artysty. Jego wyjątkowość tkwi w powrocie do źródeł teatru i wyraża się w ocaleniu słowa, niknącego często pośród tak wielu warstw nowoczesnych przedstawień oraz aktora, samotnie stającego przed widownią, dyskretnie wspomaganego przez światło, dźwięk i oszczędny rekwizyt. Pod powierzchnią tych zalet, kryje się wiele trudności. Chęć ich pokonywania znalazła wśród „rondowców" wielu zwolenników. Podejmując się wypowiedzi w kształcie tak skondensowanym, pozbawionym oparcia w innych bohaterach dramatu, młodzi doświadczają szczególnego kontaktu z publicznością, uczą się jak uczynić widza swoim partnerem. Takie doświadczenia niewątpliwie wzbogacają wewnętrznie. Monodramy nie wymagają dużej scenografii, co stwarza szansę łatwego przemieszczania się ze spektaklem. Dzięki temu realizacje „Ronda" od lat obecne są na festiwalach ogólnopolskich i międzynarodowych, i to nie tylko na festiwalach teatrów niezależnych, czy off-owych, ale i na Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora. Ta obecność przekłada się na wymierne efekty w postaci wyróżnień i nagród. „Rondo" jest miejscem znanym i cenionym w wielu kręgach teatralnych. W ciągu blisko 40 lat istnienia Ronda, powstały tu dziesiątki spektakli w poetyce teatru jednego aktora. Ich reżyserami byli Antoni Franczak, Stanisław Miedziewski i Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska. Swe jednoosobowe działania na scenie „Ronda" wielokrotnie prezentowali tacy artyści, jak Wioleta Komar, Marcin Bortkiewicz, Daniel Kalinowski, Michał Studziński. 2020 Wyznania Miara za miarę 2019 Tertium. Ten trzeci świadek w sprawie Hioba 2018 Traktat Anielski 2017 Iwan Karamazow zwraca bilet 2015 Dobra dziewczyna zeszła na złą drogę Smaki i dotyki Europa, Europa 2014 Od przodu i od tyłu 2013 Ślad Malowane 2012 Lata nauki Wilhelma Meistra Matka Meira i jej dzieci 2011 Testament przeszłości, czyli okruchy dziecięcych wspomnień z okresu wojny teatralność Niepokoje Gracz 2010 Olga. Eine charmante Frau Sałatka z afrodyzjakiem DIVA 2009 być piękną i bogatą Zatańcz ze mną Wieszanie 2008 Psychosis 2007 Przyj dziewczyno przyj... 2006 Falstaff 2005 Grzech O szkodliwości palenia tytoniu Kroki Elegia kresu 2004 Ćma Biały na białym Z mego tajnego dziennika 2002 Błogosławiony. Recytacja mitu 2001 Higiena Ukąszenie 2000 Satana 1999 Trawa wstaje o świcie Noc Walpurgi 1998 Leon 1997 Kto zacz ten Cyrano... Bobok Dostojewskiego 1996 Labirynt Po sezonie 1994 Mandala Odradek Szelmostwa Lisa Witalisa 1993 Kalamarapaksa 1992 Curiosa Wieczór autorski 1990 Nos 1988 Łagodna 1977 Medea 1976 Sydonia 1975 Ze snu sen 1974 Cepigi, grule, oprychały 1973 Na film ten ocalało 2 miliony widzów Satyr albo dziki mąż 1972 Mówią, że żyję

Szczegóły

środa, 17.10.2012

Misją Pracowni teatralnej Ronda jest tworzenie sprzyjających warunków pracy dla twórców nieprofesjonalnych w dziedzinie teatru oraz łączenie działań w zakresie twórczości profesjonalnej i amatorskiej. Przybliżanie sztuki teatru szerokiej publiczności poprzez organizowanie spektakli, festiwali teatralnych, konkursów i spotkań oraz wykorzystywanie technik teatralnych w działaniach edukacyjnych, wychowawczo-profilaktycznych i terapeutycznych. Istotą powyższych działań jest nauczanie innych korzystania z dóbr kultury i bycia jej aktywnym uczestnikiem. Teatr jest sztuką, która skupia wszystkie inne jej dziedziny, dlatego Teatr Rondo podejmuje działania wyzwalające twórczy potencjał artystów wokół teatru (fotografia, muzyka, film, literatura, plastyka), co z kolei pozwala na integrowanie środowiska twórców i jednocześnie buduje różnorodną grupę twórców i odbiorców skupionych wokół „Ronda". Dzięki swym specyficznym funkcjom techniki teatralne mogą być wykorzystywane nie tylko w wymiarze artystycznym, ale także wychowawczym, profilaktycznym i terapeutycznym, dlatego w Teatrze Rondo podejmowane są inicjatywy dotyczące promocji zdrowia i zapobiegania patologiom społecznym. Poprzez wysoką jakość proponowanych realizacji (spektakli, koncertów, zajęć warsztatowych, festiwali, konkursów, promocji książek, projektów interdyscyplinarnych) Teatr podwyższa kompetencje odbiorców kultury, co podnosi potencjał społeczeństwa w ogóle. Docelowo mieszkańcy Słupska dzięki uczestnictwu w naszych działaniach rozwijają swoją kreatywność również w innych dziedzinach życia.

Szczegóły

środa, 17.10.2012

Teatr Rondo mieści się w posakralnym obiekcie – kaplicy z 1912 r. przy ulicy Niedziałkowskiego. Konsystorz wyznania augsbursko-ewangelickiego sprzedał budynek w 1979 na potrzeby działu teatralnego Wojewódzkiego Domu Kultury, dziś Słupskiego Ośrodka Kultury. W roku 2013 budynek został poddany kompleksowej rozbudowie w Ramach Rewitalizacji Traktu Książęcego.

Szczegóły

środa, 17.10.2012

Teatr RONDO powstał w 1966 roku z inicjatywy Andrzeja Golińskiego. Pan Andrzej zrealizował cztery spektakle. Po jego wyjeździe ze Słupska teatr zawiesił działalność. W roku 1972 Antoni Franczak zachowując nazwę rozpoczął pracę z nowym zespołem w składzie: Krystyna Trojanowska, Jerzy Karnicki, Ryszard Hetnarowicz, Zenon Czapski. I tak powstała premiera "Tu kolumbowe miałem stanowisko..." wg C. K. Norwida. Coroczne premiery - zarówno spektakle zbiorowe jak i monodramy - zdobywały liczne nagrody na ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach. Recenzenci Ogólnopolskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora w Zgorzelcu ogłosili w roku 1973 Słupsk, stolicą polskiego monodramu. W 1976 roku do zespołu Ronda dołącza Stanisław Miedziewski. Jego spektakl wg poezji E. Jewtuszenki uznany został za rewelację na Międzynarodowym Festiwalu w Kozinebarcika (Węgry). I tak zaczęły się podróże teatru RONDO na festiwale zagraniczne. Ośrodek teatralny RONDO przez lata funkcjonowania wyrobił sobie nie tylko renomę miejsca, w którym pokazuje się spektakle dobrej jakości, proponuje się pracę z instruktorami, którzy są cenionymi fachowcami w całej Polsce, organizuje się konkursy, festiwale i przeglądy, które oceniane są bardzo dobrze przez uczestników, ale również zyskał miano "magicznego miejsca", a to świadczy niezbicie o jego wyjątkowej atmosferze. Atmosferze, na którą składają się i genius loci i ludzie, którzy pracują w RONDZIE. Miejsce stało się "wylęgarnią" licznych grup teatralnych i recytatorskich. Kiedyś Słupskie Tygodnie Teatralne, następnie Festiwale "Totus Mundus...", Międzynarodowe Warsztaty Widowisk Plenerowych, teraz Finał Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego, Konkurs Interpretacji "Witkacy pod strzechy", Słupski Festiwal Monodramów "Sam na scenie", przeglądy małych form teatralnych, koncerty, festiwale jazzowe, festiwale, przeglądy i imprezy przybliżające kulturę mniejszości narodowych i wyznaniowych - to inicjatywy, które pozwalają skupiać wokół Ośrodka szerokie grono odbiorców.