Antoni Franczak – instruktor teatralny, dyrektor Słupskiego Ośrodka Kultury w latach 1990-2011. W 1972 roku reaktywował Teatr Rondo. Wyreżyserowane przez niego spektakle oraz monodramy zdobywały liczne nagrody na ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach. Zapoczątkował Scenę Monodramu w Słupsku, a jego spektakle zostały wysoko ocenione na ogólnopolskich imprezach. Recenzenci OSATJA ogłosili w roku 1973 Słupsk stolicą polskiego monodramu. Dzięki niemu Teatr Rondo zyskał stałą siedzibę w posakralnym obiekcie przy ul. Niedziałkowskiego.
Antoni Franczak był animatorem, scenarzystą i reżyserem widowisk plenerowych Teatru Rondo. Dwukrotnie organizował na zlecenie Federacji Teatrów Nieprofesjonalnych z Kopenhagi – Międzynarodowe Warsztaty Widowisk Plenerowych, w których uczestniczyli ludzie z całego świata (Indie, Izrael, Kraje Skandynawskie, Wielka Brytania). Po warsztatach został zaproszony jako mistrz do prowadzenia zajęć dla studentów w Szkole Teatralnej w Oslo (1994). Pod jego kierownictwem w placówce odbywały się najważniejsze w kraju imprezy recytatorskie i teatralne. Kiedyś Słupskie Tygodnie Teatralne, następnie Festiwale „Totus Mundus...”, Międzynarodowe Warsztaty Widowisk Plenerowych, teraz Finał Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego, Konkurs Interpretacji Dzieł S.I. Witkeiwicza „Witkacy pod strzechy”, Słupski Festiwal Monodramów „Sam na scenie”, przeglądy małych form teatralnych, koncerty, festiwale jazz’owe, przeglądy i imprezy przybliżające kulturę mniejszości narodowych i wyznaniowych. Od 2011 roku jest na emeryturze, ale wciąż wspiera swoich byłych pracowników radą i doświadczeniem.

Jerzy Karnicki – instruktor teatralny, aktor. Swoją przygodę z teatrem rozpoczął w Klubie „Pod Rybką” w Słupsku, od tamtej pory jest związany z teatrem. W 1972 roku nawiązał współpracę z Antonim Franczakiem w Teatrze Rondo, by później zdobyć nagrodę na festiwalu OSTJA za spektakl „Satyr albo Dziki mąż” wg poematu J. Kochanowskiego i otrzymać zaproszenie na Festiwal  Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu. W Teatrze Rondo brał udział w wielu spektaklach m.in. „Tu kolumbowe miałem stanowisko…” wg Norwida, „Rzecz o wolności albo przebrana cnota” wg Jewtuszenki, „Paroksyzm powrotu” wg Chorążuka, „Chleb” oraz w widowiskach plenerowych „Kalendarz Polski”, „Sztandary i  znaki”, „Don Kichot polski”.
Jerzy Karnicki reżyserował spektakle, które otrzymywały wysokie oceny na międzynarodowych festiwalach w Portugalii (dziewięć razy), Francji, Włoszech, Czechach, Danii. Jego spektakle mogli obejrzeć także widzowie z Węgier, Rosji, Ukrainy.
Po zdobyciu dużego doświadczenia teatralnego Jerzy Karnicki sam prowadził warsztaty teatralne w kraju i zagranicą (Portugalia, Włochy, Dania). Reżyserował nie tylko spektakle na scenie amatorskiej i profesjonalnej, ale również duże widowiska plenerowe. W 1981 roku uzyskał dyplom aktora dramatycznego, związał się z Teatrem Dramatycznym w Słupsku. Otrzymał wiele wyróżnień i nagród, w 2005 roku Prezydent Miasta Słupska przyznał mu nagrodę II stopnia.