Szczegóły

wtorek, 11.03.2014

"Od przodu i od tyłu" Inspirowane rozprawą doktorską Karola Zbyszewskiego "Niemcewicz od przodu i tyłu" wykonanie: Mateusz Nowak, scenariusz: Stanisław Miedziewski i Mateusz Nowak reżyseria: Stanisław Miedziewski, kostium: Magdalena Franczak. Sceniczna adaptacja powieści Zbyszewskiego w opracowaniu Stanisława Miedziewskiego i Mateusza Nowaka korzysta z tworzonych w powieści obrazów makabrycznego świata błaznów, którymi główny bohater – król, dyryguje… Treść monodramu skoncentrowana jest wokół XVIII-wiecznej Polski w przededniu jej upadku. W swej pracy Karol Zbyszewski wyśmiewa z równą werwą polityków ze zwalczających się obozów, duchowieństwo, wojsko, nie oszczędzając też króla ani głównego bohatera, autora „Powrotu posła”. Wykpiwa pijaństwo, lenistwo, lekkomyślność, zamiłowanie do pustego frazesu i gestu, dewocję, pieniactwo polityczne i inne przywary, całe społeczeństwo czyniąc w jakimś sensie odpowiedzialnym za klęskę rozbiorów. Przedstawienie zrealizowane we współpracy z DDK Węglin w Lublinie, powstało w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublina. Recenzje: Daniel Klusek, Nasze elity to są błazny, Głos Pomorza, e-teatr.pl Jarosław Cymerman, Czerep rubaszny, teatralny.pl Tomasz Miłkowsk, Od przodu i od tyłu, aict.art.pl Barbara Lekarczyk-Cisek, WROSTJA: Mistrzowskie monodramy, kulturaonline.pl Agnieszka Kobroń, Od przodu i od tyłu, afiszteatralny.pl http://teatralny.pl/recenzje/czerep-rubaszny,671.html http://www.aict.art.pl/loia-mainmenu-71/3317-od-przodu-i-od-tyu http://kulturaonline.pl/wrostja,mistrzowskie,monodramy,tytul,artykul,19406.html?p=3 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/180321.html http://afiszteatralny.blogspot.com/2014/10/od-przodu-i-od-tyu-rez-stanisaw.html http://teatrdlawas.pl/artykuly/446-monodram-i-monostworzenie http://okiem-widza.blogspot.com/2015/09/od-przodu-i-od-tyu-ogolnopolski.html http://kulturaonline.pl/monodram,forma,kontaktu,ze,swiatem,tytul,artykul,19533.html http://kuriergalicyjski.com/images/archiwum/kg/pdf/kg_2016_1_245.pdf Prezentacje zagraniczne: 8. Polsko-Ukraińskie Spotkania Mistrzów Słowa - Łuck, Ukraina 49. Międzynarodowy Festiwal Teatralny AKADEMICKI PRESZOW - Preszów, Słowacja 1. Międzynarodowy Festiwal Monodramu Tiyatro Medresesi - Sirince, Turcja 9. Festiwal Teatrów Europy Środkowej - Koszyce, Słowacja 4. Polsko-Ukraiński Festiwal Partnerstwa - Lwów, Ukraina 18. Międzynarodowy Festiwal Teatrów Jednego Aktora - Cheb, Czechy 12. Międzynarodowy Festiwal Monodramu MARIAFEST - Kijów, Ukraina 3. Międzynarodowy Festiwal Monodramu - Kuwejt 13. Międzynarodowy Festiwal Teatralny SAINT MUSE - Ulan Bator, Mongolia 14. Międzynarodowy Festiwal Monodramu ARMMONO - Erywań, Armenia 13. Międzynarodowy Festiwal Monodramu ALBAMONO - Korce, Albania występ gościnny w Instytucie Sztuki - Iwano-Frankiwsk, Ukraina występ gościnny podczas 8. Festiwalu Teatralnego KOŁOMYJSKIE PRZEDSTAWIENIA - Kołomyja, Ukraina występ gościnny w Divadlo Kontra - Nowa Wieś Spiska, Słowacja 22. Międzynarodowy Festiwal Monodramu SAM NA JAVISKU - Trenczyn, Słowacja 10. Międzynarodowy Festiwal Monodramu THESPIS - Kiel, Niemcy Nagrody: "SPECIAL ACKNOWLEDGEMENT" na 10. International Monodrama Festival "Thespis" w Kiel - NiemcyNagroda "Best Young Artist" na 13. International Theater Festival "Saint Muse" w Ulan Bator - Mongolia Nagroda "Best Male Role" na 13. International Monodrama Festival "ALBAMONO" w Albanii Nagroda za najlepsze przedstawienie festiwalu na 12. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie Nagroda Indywidualna Bogusława Kierca oraz Nagroda Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru na 48. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora Nagroda Publiczności na 29.  Toruńskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora Grand Prix na 7. Przeglądzie Monodramów "42-200 Monodram" w Częstochowie Grand Prix na 3. Ogólnopolskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora SOLO w Olsztynie Tytuł STRZAŁY 2014 - WYDARZENIE KULTURY - przyznany przez czytelników lubelskiej Gazety Wyborczej Nagroda za kreację aktorską na 42. Tyskich Spotkaniach Teatralnych Grand Prix na 11. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niewielkich w Lublinie Grand Prix za kreację aktorską na 17. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich i Adaptacji WINDOWISKO w Gdańsku Nagroda Jury dla Najlepszego Aktora oraz Nagroda dla spektaklu od Loży Teatrów Białołęckich na 17. Festiwalu Teatrów Niezależnych "Garderoba Białołęki" w Warszawie Materiały wideo: http://www.ipla.tv/Wysokie-c-monodram-ktory-podbija-europe/vod-6384688#/r-5 ;list=PLvvCW7CznpTB8ClgwBGiWs5SpGVhQQBVD&index=5 ;index=4&list=PLvvCW7CznpTB8ClgwBGiWs5SpGVhQQBVD ;list=PLvvCW7CznpTB8ClgwBGiWs5SpGVhQQBVD&index=3 Mateusz Nowak – jego pierwsza poważna rola to Ochroniarz w dyskotece, w której Kopciuszek poznał Księcia. Rok później sięgnął po klasykę – w postaci wiekopomnych dzieł Henryka Sienkiewicza – i próbował odnaleźć się kreując Zbyszka z Bogdańca i Stasia Tarkowskiego. W tym też okresie – chłopięcych lat bezgrzesznych – stwierdził, że chce zrobić monodram, i to na podstawie „Pułapki” Tadeusza Różewicza, w której zaczytywał się w miejskiej bibliotece. Spektakl nie powstał, ponieważ nie miał mu kto pomóc. Od zawsze był recytatorem i nieustanne doskonalenie warsztatu słowa zajmowało go od czasów szkoły średniej. Nieudane próby dostania się do szkoły teatralnej nie załamały go. Postanowił oddać się filozofii, a później czytaniu literatury – tyle, że na oceny w indeksie. W 2011 roku, dziesięć lat po silnym postanowieniu „monostworzenia”, zrealizował „teatralność” – teatr jednego aktora wyreżyserowany przez Mistrza tej formy – Stanisława Miedziewskiego. Wiele nagród (m.in.  WROSTJA 2011), liczne prezentacje (Gdańsk, Warszawa, Toruń, Częstochowa, Koszalin. Kijów), a przede wszystkim rozgrzana do czerwoności pasja monodramatyzowania doprowadziła do powstania drugiego spektaklu – „Od przodu i od tyłu” (na podstawie rozprawy doktorskiej Karola Zbyszewskiego „Niemcewicz od przodu i tyłu”). Jako aktor, „czytacz”, performer i lektor zaangażowany lub miał do czynienia z Czytelnią Dramatu, Teatrem Starym, Radiem Lublin, Pracownią Słowa w Lublinie oraz projektami Oprawcy, Tragarze Puchu, Zespół Reprezentacyjny Polski Północnej i Wschodniej. Galeria (fot. Bartek Żurawski)

Szczegóły

piątek, 27.03.2015

premiera: 1 kwietnia 2015reżyseria: Wiesław Dawidczykwystępują: Aleksandra Bartosiak, Dominika Dąbrowska, Hanna Dobkowska, Kaja Dzidzienko, Izabela Kleinszmidt, Wiktoria Szopa, Łukasz Makowski, Adam Pobożyiluminator: Wiesław Dawidczyk Poczekalnia nie jest ani rzeczywista ani wyśniona. To świat poza snem i jawą. Bohaterowie w niej zamknięci to raczej przedmioty niż podmioty. Fantazmatyczna opowieść kieruje ich poprzez stacje "mękki sennej", które prowadzą do zrozumienia i zdobycia prawdy. Jednak wiedza, która odsłania się spoza koszmaru sennego może okazać się straszniejsza od samych snów. Bowiem nie zawsze to co uważamy za ułudę jest nią w rzeczywistości ... i odwrotnie. Galeria (fot. Jadwiga Girsa-Zimna)

Szczegóły

piątek, 14.02.2014

Spektakl „Obcy” scenariusz na podstawie: „Obcy” Alberta Camusareżyseria: Stanisław Miedziewskiscenariusz: Marcin Bortkiewiczwystępują: Caryl Swift, Marcin Bortkiewiczpremiera: 30 grudnia 2004 r. Galeria (fot. Ryszard Nowakowski) Recenzje „Spektakl to mroczne studium zbrodni bez powodu. W przedstawieniu ścierają się dwie postawy wobec porządku społecznego. Tradycyjna i mocno religijna zakorzeniona w nauce Starego i Nowego Testamentu oraz współczesna, nihilistyczna, wywodząca się z świadomości absurdu, egzystencjalistyczna. Relację między katem i ofiarą, panem i sługą a sprawiedliwością zaczynają tracić wyrazistość i rozmywając się w sobie przenikają nawzajem. „Obcy” to historia człowieka, który bez żadnych heroicznych pretensji godzi się umierać” Łukasz Wójcik Dziennik Bałtycki 30 grudnia 2004 r. „Książka podobnie jak spektakl , to studium losu i zbrodni. To opowieść o człowieku, który… był uczciwy, mimo, że był mordercą. O mężczyźnie, który nie chciał tej uczciwości sprzedać, mimo, że stawką było jego życie.” Katarzyna Kwiatek Dziennik Bałtycki 10 marca 2005 r.

Szczegóły

wtorek, 11.02.2014

18 maja 2013 – Noc muzeów w Lęborku Pokaz kuglarzy to atrakcja dla dorosłych, dzieci i młodzieży. Tradycja ta sięga tradycji średniowiecza i nie umarła przez wieki a właściwie nadal się rozwija, odkrywając nowe oblicza tej sztuki. Jarmarczni kuglarze prezentują umiejętności w chodzeniu na szczudłach, manipulacje piłeczkami poi, chustami i wstążkami, żonglerkę oraz pokazy manipulacji z ogniem. wystąpili: Katarzyna Prynkiewicz, Aleksandra Wielikdzień, Adrain Grzymkowski, Michał Sierosławski inscenizacja: Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska i Maciej Sierosławski  Na szczudłach (fot. Małgorzata Dwulit) Pokaz kuglarski (fot. Małgorzata Dwulit) Zabawy plebejskie i pokaz kuglarski (fot. Małgorzata Dwulit) Zaprosić ogień do tańca (fot. Małgorzata Dwulit)

Szczegóły

piątek, 06.12.2013

"Ślad"premiera: 29 listopada 2013 Scenariusz: na podstawie wierszy Osipa Mandelsztama, fragmentów "Niewoli" i 'Wędrownego sztukmistrza" Cypriana Kamila Norwida, "Kuranatów" Leszka Aleksandra Moczulskiego oraz fragmentach "Nadziei w beznadziei" Nadieżdy Mandelsztam.Wykonanie: Piotr Kuba NowotnyReżyseria: Stanisław MiedziewskiGłos Nadieżdy Mandelsztam: Irena JunPieśń "Magadan": Andrzej Ciborski „Ślad” to bez wątpienia spektakl poetycki w formie i w treści. Jednak nie liryczny i rytmiczny a tragiczny i nerwowy. Zarazem niezwykle, „przenikliwie” wręcz mądry. Smutną mądrością, której może nauczyć tylko życie. Poeta-aktor spowiada się przed widzami. Spowiada się z własnego talentu, z wartości poezji, z powagi i wagi własnej sztuki. Każde jego słowo może być tym ostatnim. Gnębiony przez ludzką niepamięć, historię, władzę... Poetyckie wersy wielu autorów to także wiele losów lecz wszystkie związane w jeden dramat. Tragedię twórcy, którego poezja pozostanie lecz jemu nie wolno pozostać. Pomiędzy odrzuceniem, skazaniem, świadomością potęgi poezji, jej ocalaniem, pomiędzy wersami, pomiędzy aktorem i widzami rozgrywa się ten dramat. Zdjęcia (fot. Jadwiga Girsa-Zimna)

Szczegóły

czwartek, 24.10.2013

"Wór"reżyseria Aleksandra Karnicka, Katarzyna Sygitowicz-Sierosławskascenariusz na podstawie utworu "Wór" Przemysława Laskowskiegoopracowanie muzyczne: Maciej Sierosławskiświatło:Tadeusz Balikscenografia: Przemysław Laskowskipremiera: 20 grudnia 2012 r.występują: Aleksandra Stoltz, Kinga Kratkowska, Martyna Szabat, Kamila Kusiak, Dagmara Broniecka, Hanna Podskarbi, Klaudia Młynarczyk, Karolina Łapińska, Aleksandra Budlewska, Natalia Kobiałka   Reżyserki spektaklu – Aleksandra Karnicka oraz Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska wybierając, z serii swoistych rekonstrukcji mitów, autorstwa Laskowskiego, akurat mit „Wór” trafiły niejako na „wór mitów”. Bo czegóż tam nie ma. Jest starosłowiański Perun do dziś czczony przez rodzimowierców jest też i Peperuna, podziemna opozycja gromowładnego boga. Pomiędzy nimi bohater, klasyczny archetyp człowieka, wydanego na pastwę niszczycielskich sił natury. Rozdartego pomiędzy przytłaczającą misją daną od naczelnego bóstwa, lub bardziej dosłownie pomiędzy trudem życia, a kuszącą „przyjemnością” śmierci, symbolizowaną przez pocałunek Peperuny. W „Worze” niczym w średniowiecznym palimpseście, rękopisie nadpisanym na innych tekstach, zachodzą na siebie różne tradycje i źródła tworzące naszą kulturę. Jest starosłowiańska mitologia i kosmogonia, są dalekie echa wiejskiej bajki o chłopie zamienionym w bociana, nomen omen zwanym pospolicie Wojtkiem, tak jak bohater utworu. Dojrzeć można nawiązania do greckiej Pandory i jej beczki zwanej popularnie puszką. Lecz w utwór wplecione zostały także wątki chrześcijańskie. Skamieniały Wojtek to dalekie echo żony Lota, która jak nasz heros sprzeciwiła się boskiemu nakazowi. Spektakl przywołujący tak różne, wydawałoby się sprzeczne tradycje, zmierza w kierunku, w którym podążać musi każda mitologia. W swoistym rytuale, którym przecież jest teatr, wyjaśnione zostają podstawowe cechy i problemy ludzkiego losu, będące przecież uniwersalnymi zagadnieniami każdej kultury. Razem z aktorami cofamy się do tego świętego czasu w którym żyją herosi i razem z nimi upadamy, umieramy ale taż odradzamy się na nowo z nadzieją na ponowne życie. Nagrody:Nagroda główna – Festiwal Teatrów „Gala podwórkowa” 9-11 maja 2013 r.Grand prix - XLIX Wojewódzkiego Konkursu Teatrów Szkolnych o Nagrodę „Bursztynowej maski” 19-20 czerwca 2013 r.Wyróżnienie na 8. Ogólnopolskim Przeglądzie Małych Form Teatralnych im. A. Luterka w WejherowieI nagroda jury głównego oraz I nagroda jury studenckiego na XIV Poznańskim Festiwalu Teatrów "Marcinek 2014" marzec 2014 r. Fotogaleria (zdjęcia Jadwiga Girsa-Zimna)

Szczegóły

poniedziałek, 16.09.2013

„Malowane"premiera: 11 października 2013wykonanie: Małgorzata Dwulitscenariusz: na motywach tekstu Swietłany Aleksijewicz „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", przekład Jerzy Czechreżyseria: Katarzyna Sygitowicz Sierosławskaopracowanie muzyczne: Maciej Sierosławski Inspiracją do powstania scenariusza były dwie powieści Swietłany Aleksijewicz „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" i Łukasza Modelskiego „Dziewczyny wojenne". Modelski pisze „(...) wojna nie była czymś w co bawiły się dzieciństwie. Nie stroiły się w oficerki, nie chciały być żołnierzami. Wojna była jak zjazd po poręczy, który zaczęły jako dziewczyny, a skończyły kobiety..."Spektakl opowiada historię dziewczyny, dla której wojna zaczęła się kiedy miała 15 lat. Postać została zbudowana na podstawie wielu wątków życiorysów wojennych dziewczyn z powieści Swietłany Aleksijewicz. Tytuł „Malowane" zapożyczony został od Łukasza Modelskiego, który tak nazywa „dziewczyny wojenne". Na wojnę szli zawsze „chłopcy malowani" albo „ułani, ułani malowane dzieci", a to przecież dziewczyny, nawet na wojnie, chciały być piękne „jak malowane". Galeria fotografii (zdjęcia Bartek Żurawski)Małgorzata Dwulit Malowane fot. Bartek ŻurawskiMałgorzata Dwulit Malowane fot. Bartek ŻurawskiMałgorzata Dwulit Malowane fot. Bartek ŻurawskiMałgorzata Dwulit Malowane fot. Bartek ŻurawskiMałgorzata Dwulit Malowane fot. Bartek ŻurawskiMałgorzata Dwulit Malowane fot. Bartek Żurawski Nagrody:I NAGRODA - powiatowe eliminacje 58 Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego – Słupsk 2013I NAGRODA - wojewódzkie eliminacje 58 OKR w Sztumie - 2013II NAGRODA - Finał Turnieju teatrów jednego Aktora - 9. „Sam na Scenie" – Słupsk 2013 i ZAPROSZENIE na 42. OFTJA we WrocławiuWYRÓŻNIENIE - 9. Ogólnopolski Festiwal Teatrów Niewielkich - Lublin 2013WYRÓŻNIENIE - DYPLOM „Uwaga Nadzieja” dla pojawiającego się talentu na I Koszalińskich Dniach Monodramu – Debiuty „Strzała północy 2013” Zaproszenie do udziału w Festiwalu „Miejsce kobiet” 18-24.11.2013 w Słupsku Notatki prasowe: Blok spektakli towarzyszących Wrocławskim Spotkaniom Teatrów Jednego Aktora w tym roku opanowały kobiety. Wszystkie trzy monodramy stanowiły historie młodych dziewczyn, które z różnych powodów miały pretensje do świata. I nic dziwnego, skoro jedna z nich jest wychowanką domu dziecka, druga w wieku 15 lat udała się na wojnę jako pełnoprawny żołnierz, a trzecia stała się więźniem we własnym kraju. (…)Historia opowiedziana w drugim spektaklu (…) stanowi pewną dychotomię – pomiędzy kobietą a żołnierzem. Przed takim tożsamościowym wyborem staje bohaterka monodramu Malowane w wykonaniu Małgorzaty Dwulit. Projekt inspirowany powieściami Wojna nie ma w sobie nic z kobiety Swietłany Aleksijewicz i Dziewczyny wojenne Łukasza Modelskiego to opowieść o walce. Nie tylko tej na froncie, do której zgłasza się bohaterka już w wieku 15 lat, lecz także tej, którą podejmuje sama ze sobą, gdy mówi: „a my jeszcze chciałyśmy być piękne” i opisuje wojskowe realia. Dwulit wmaszerowuje najpierw w mundurze, jednak w miarę upływu czasu przebiera się, by ostatecznie zapleść warkocze, przywdziać sukienkę, kolczyki, buty na obcasie i zejść ze sceny jako kobieta, a nie żołnierz. W jej historii co rusz pojawiają się refleksje nad kobiecością żołnierza i żołnierskością kobiety, np. nad strachem przed okaleczeniem, który wynikał ze świadomości, że okaleczona kobieta to nie to samo co okaleczony mężczyzna – ona staje się przez to gorsza, a on wyrasta na bohatera. Wojnę udaje jej się przeżyć, doświadcza jednak wielu tragedii, tracąc kolejno przyjaciółki oraz „brata krwi”, z którym łączy ją nie tylko udana transfuzja, lecz także pierwsza miłość. Małgorzata Dwulit świetnie poradziła sobie z wykreowaniem postaci młodej, jeszcze niedoświadczonej, ale już wkrótce ciężko doświadczanej przez los. Sprawnie połączyła cechy kobiety i żołnierza. To z całą pewnością najbardziej udany spektakl spośród trzech omawianych.”Katarzyna Mikołajewska, „Babskie sprawy”,[w:] Internetowy Magazyn „Teatralia” numer 73/2013 http://www.teatralia.com.pl/babskie-sprawy/ "Postać grana przez Małgorzatę Dwulit, odpowiadając na wezwanie dobrego wujaszka Stalina, porzuci rodzinę, aby bronić swojej kochanej komunistycznej ojczyzny. Czyni to z baranio-naiwnym entuzjazmem, który cechować musi produkt szczytowego rozwoju propagandy. Krótko mówiąc „za rodinu bez rozumu"! Jednakże nie obezwładniająco-irytująca naiwność głównej bohaterki to zasadniczy temat spektaklu. Dla mnie jest nim kobiecość, tutaj rozumiana jako naturalna i nieusuwalna cecha postaci (...). Kobieta skryta w za dużym mundurze, nie skrojona na brutalną „męską" rzeczywistość, resztki swojego „ja" ocala jedynie w poczuciu płci."Maciej Swornowski, „Konsomolski sentymentalizm" , [w:] „Gazeta festiwalowa" 9. Sam na Scenie Nr ½ z dnia 14.06.2013, str. 6

Szczegóły

poniedziałek, 02.09.2013

"Kugle mugle"premiera 14 września 2013scenariusz: zespółreżyseria: Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska muzyka: Daniel Łukasikopracowanie muzyczne:  Maciej Sierosławski, w ścieżce dźwiękowej wykorzystano również  fragment utworu Mike Mills z płyty Talkie Walkie zespołu AIRlalka: Agnieszka Pienkoswystępują: Michalina Filimoniak, Adrian Grzymkowski, Maja Olech, Katarzyna Prynkiewicz, Aleksandra Wielikdzień To spektakl, w którym Grupa teatralna „Gwiżdże” podjęła próbę połączenia technik kuglarskich z teatrem. Kuglarze tworzą kolorowy świat, przez który wędruje bohater przedstawienia i jak każdy z nas poszukuje tego co w życiu najważniejsze. Wędruje przez różne światy i dopiero spotkanie z drugim człowiekiem nadaje jego życiu sens. A może to jest tak, że wszyscy szukamy  przyjaźni, ciepła  i miłości ? Kiedy myślę o "kugle-mugle" po prostu się cieszę. Ludomira (bohatera spektaklu) pokochałam całym sercem, stał się dla mnie 6 członkiem zespołu i uwielbiam się z nim wygłupiać. Grając spektakl czuję wielką radość i chciałabym, żeby każdy widz odczuwał ją razem ze mną. Kuglarstwo zdecydowanie zbliżyło całą grupę do siebie. Przez wspólne układy, tricki, ćwiczenia i uczenie siebie nawzajem powstały między nami bardzo silne więzi co chyba najbardziej ukazuje właśnie nasz spektakl. Lubię kiedy razem pracujemy nad dalszymi umiejętnościami i nigdy nie brakuje mi motywacji do dalszego rozwijania się.Michalina Filimoniak Galeria zdjęć (fot. Małgorzata Dwulit) fot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulitfot. Małgorzata Dwulit Nagrody: Nagroda - 45 Ogólnopolskie Puławskie Spotkania Lalkarzy 2013Wyróżnienie -VII Salezjański Ogólnopolski Festiwal Teatralny – SOFFT 2013Wyróżnienie - IV międzynarodowy festiwal Teatralna Elipsa Kreatywności - Police 2014I Nagroda na V Ogólnopolskim Festiwalu Amatorskich Teatrów Młodzieży i Dorosłych - Trybuna Teatru w Piotrkowie Trybunalskim Notatki prasowe: „Kugle, mugle” to spektakl niezwykły, stanowi bowiem swoisty eksperyment teatralny. Przedstawienie łączy w sobie tradycyjne instrumentarium teatralne, teatr lalki oraz sztukę cyrkową. Aktorzy dzięki wykorzystaniu technik kuglarskich tworzą przestrzeń, animując przedmioty, własne ciała oraz lalkę snują fabułę. „Kugle, mugle” to spektakl będący poszukiwaniem w formie, jak i treści. Przedstawienie eksplorując pokłady teatralnej materii zaprasza widzów do wspólnej podróży i poszukiwania. Maciej Swornowskihttp://www.gazetakaszubska.pl/49776/premiera-spektaklu-kugle-mugle-w-teatrze-rondo „Młodzi aktorzy opowiedzieli na scenie subtelna historię o poszukiwaniu tego, co może być w życiu ważne. Okazuje się, że wędrując przez różne światy, spotykając przeciwności losu, próbując odnaleźć siebie, poszukując własnego miejsca i tożsamości, najważniejsze jest spotkanie z drugim człowiekiem, który stając się dla nas kimś ważnym i bliskim, pomaga nadać sens i stworzyć kompletna całość samego siebie. Historia ta opowiedziana jest sprawnym ruchem, gestem, a także zapierającymi dech w piersiach elementami sztuki kuglarskiej. W wypełnionej po brzegi Sali publiczność naprawdę wstrzymywała oddech, kiedy aktorzy żonglowali piłeczkami trzema, czterema, pięcioma, w parach czy w trójkach, prezentowali złożone układy ruchowe z użyciem piłeczki poi, diabolo, monocykli i wielu innych rekwizytów. Duża swoboda sceniczna młodych aktorów, opanowanie sztuk kuglarskich, czytelność i urok historii opowiedzianej w tym spektaklu, a także gra świateł i muzyki sprawiły, że oklaskom i uśmiechom nie było końca.” „Dużo dobrego teatru”, Daniel Klusek, [w:] "Głos Pomorza" nr 217(2033), 17.09.2013, str 19. „Furorę zrobili młodzi aktorzy z działającej w Rondzie grupy Gwiżdże, którzy zaprezentowali swoje najnowsze przedstawienie „Kugle mugle”. Spektakl był opowieścią o poszukiwaniu miłości i szczęścia. Co ciekawe, nie padło w nim ani jedno słowo. Młodzi aktorzy popisywali się niemal cyrkowymi umiejętnościami niezwykle efektownej żonglerki, czym wprawiali w zachwyt zarówno młodszą, jak i tę dojrzałą publiczność” „Święto kultury”, Daniel Klusek [w:] "Głos Pomorza", 19.11.2013, str 23,

Szczegóły

wtorek, 12.03.2013

2024 Wysnute Bul bul bul Iwona? Utopielisko. Piosenki Zatopione 2023 Mało nas Oniryczność Gry rodzinne Korepetycje Impro wieczór Cudze słowa... Cześć poezjo BARAŃCZAK Δ DOMINANTA Moja Edith 2022 Wieczór autorski Apli papli blite blau Żadanice Alicja w świecie nonsensu Odczepić się, czyli czerwona podłoga 2021 Pomór. Szeptowisko Piosenki przeciwko ludzkości Siostry Bajki - nie bajki Czy już wtedy wiedziałaś? 2020 Rzecz o Złotej Rybce El Futuro 2019 Aala, Oola Wybór Justyny Hanna i Hannelore Śpiewniki Domowe Historia Lalki 2018 Kariera Złoczyńcy A po tym nastała cisza Poezja w cyrku Morderstwo po sąsiedzku Repulsja Bitersi Chłopem i babą stworzył nas Bóg Burza Żony Lota 2017 Wokół świątecznego stołu A w moim ogrodzie rosną... Wykorzenie(nie) 2016 W pudle Skąd się biorą dzieci Skąd, po co, dokąd Jeszcze Jedna Historia o Miłości Kolafutryna Babcia mówi Znikam 2015 W drodze Między nami dobrze jest To i owo Beckett... Niedokończone Poczekalnia Snów Około piątej na ranem Stage Reading/Czytanie Dramatu - pierwszy spektakl 2014 Nieustępliwy, chwytający za gardło lęk Zabawa Bagno Czarno na białym Zaproś ogień do tańca 2013 Kolorowy świat kuglarzy Kugle mugle 2012 Wór 2011 PAPU, KAKU I LULU czyli nieoczekiwane spotkanie z poezją Czesława Miłosza w hołdzie Janowi Pawłowi II NOWA Pogrzeb po polsku 2010 Szalony podwieczorek Na pograniczu dwóch światów. Dybbuk 2009 Wiecie co... Glina Handle with care Księżniczka Magdalena czyli Natrętny Książę. Dość przykry koszmar bez aktów Wariat i zakonnica czyli niema złego coby na jeszcze gorsze nie wyszło 2008 we mnie jest płomień, który myśli Być trendy!!! Świat to my!!! Dalang 2007 Nowe szaty Mickiewicza Abecadło Jakże ja się uspokoję Studnia 2006 DysONANs Chyba kabaret 2005 Komiwojażer czyli idol publiczny Być dzieckiem być dzieckiem 2004 Obcy 2003 Cyrk Oklahoma Wściekłość teatralna Konopielka autorportret Opowieść o księżnej Zofii 2002 a ja...? sitem Prze – milczenia Speed – niebezpieczny Witkac Das kuchendrama czyli dość niesmaczna wariacja na temat Matki Witkacego w 4 koszmarnych częściach 2001 Efekt wyobcowania Szłość samojedna PulpWitkac 2000 Kolacja u Belzebuba 1997 10 obrazków na 10-cio lecie 1995 Bez końca 1994 jak? ptak? 1993 Nowe wyzwolenie ilustracje "kuglarze" 1992 Być świnią w maju Kolorowe 10 minut 1990 plotki nieme kino Corrida być może 1989 Ziemia jałowa krawiec 1988 Dumping ręczno-butowy szkolny kram 1987 O Maciusiu co wiosny szukał 1981 Światło dzienne 1977 Narodzi się mściciel płomienny Dziady Chleb 1976 Alicja w krainie czarów 1975 Przebrana cnota czyli rzecz o wolności słowa Róża wiatrów 1974 Tęczowe aureole Juwenilia 1973 Paroksyzm powrotu 1972 Tu Kolumbowe miałem stanowisko... Sydonia

Szczegóły

środa, 07.11.2012

2023 Odpowiedź jedna - VETO 2020 Wyznania Miara za miarę 2019 Tertium. Ten trzeci świadek w sprawie Hioba 2018 Traktat Anielski 2017 Iwan Karamazow zwraca bilet 2015 Dobra dziewczyna zeszła na złą drogę Smaki i dotyki Europa, Europa 2014 Od przodu i od tyłu 2013 Ślad Malowane 2012 Lata nauki Wilhelma Meistra Matka Meira i jej dzieci 2011 Testament przeszłości, czyli okruchy dziecięcych wspomnień z okresu wojny teatralność Niepokoje Gracz 2010 Olga. Eine charmante Frau Sałatka z afrodyzjakiem DIVA 2009 być piękną i bogatą Zatańcz ze mną Wieszanie 2008 Psychosis 2007 Przyj dziewczyno przyj... 2006 Falstaff 2005 Grzech O szkodliwości palenia tytoniu Kroki Elegia kresu 2004 Ćma Biały na białym Z mego tajnego dziennika 2002 Błogosławiony. Recytacja mitu 2001 Higiena Ukąszenie 2000 Satana 1999 Trawa wstaje o świcie Noc Walpurgi 1998 Leon 1997 Kto zacz ten Cyrano... Bobok Dostojewskiego 1996 Labirynt Po sezonie 1994 Mandala Odradek Szelmostwa Lisa Witalisa 1993 Kalamarapaksa 1992 Curiosa Wieczór autorski 1990 Nos 1988 Łagodna 1977 Medea 1976 Sydonia 1975 Ze snu sen 1974 Cepigi, grule, oprychały 1973 Na film ten ocalało 2 miliony widzów Satyr albo dziki mąż 1972 Mówią, że żyję