Wykonanie Grupa Materia Prima w składzie:
Łukasz Bartyzel, Paulina Chwał, Marcelina Iwanicka, Daria Jaworska, Natalia Kaliszewska, Nikola Kamińska, Alicja Kowanda, Kornelia Noga, Dominika Pranga, Natalia Skwierz oraz Anna Rau
Scenariusz i reżyseria: Anna Rau
Muzyka: Robert Ochociński i Anna Rau
Scenografia: Dominika Pranga, Natalia Kaliszewska, Natalia Skwierz, Anna Rau
premiera : 12 marca 2021 r.
Tu nie będzie łatwego opisu. Tu nie będzie łatwego spektaklu. Nie będzie początku ani końca. Historia, którą opowiadamy, nie jest historią – jest krzykiem, buntem, sprzeciwem. To opowieść o braku stabilizacji, o maskowaniu się, poczuciu obcości i ucieczce, opowieść, którą każdy z nas długo nosił w zakamarkach serca. Budujemy koncert-lustro, ale to, kogo w nim zobaczycie, nie do końca zależy od nas…
„Piosenki przeciwko ludzkości” to koncert piosenki aktorskiej w wykonaniu grupy teatralnej Materia Prima. Dwanaście utworów scenicznych, połączonych w jedną całość, bezlitośnie uderza w różne postawy społeczne, obnażając rozpad kontaktów międzyludzkich. W obecnych trudnych czasach, w sytuacji pandemicznej w której izolacja jest jednocześnie potrzebą i problemem, zyskuje to o wiele bardziej gorzki i ironiczny wydźwięk.
Inspiracją do napisania tekstów piosenek była twórczość Doroty Masłowskiej, będąca jednym z ciekawszych zjawisk we współczesnej polskiej literaturze. Korzystając z groteski oraz niezwykle oryginalnego języka dotykają one ważnych i bolesnych problemów współczesnego świata: jego degeneracji, stereotypów narodowych, kondycji współczesnej rodziny, która nie potrafi znaleźć ze sobą wspólnego języka, pozorowanej komunikacji międzyludzkiej czy współczesnej kultury. Muzyka autorstwa Roberta Ochocińskiego i Ani Rau nie daje się łatwo sklasyfikować i wepchnąć w szufladkę. Zahacza o wiele gatunków, od rapu po disco, jednocześnie pozostając mocną, zapadającą w pamięć, hipnotycznie gęstą elektroniczną mieszanką.
Spektakl w wykonaniu grupy Luźny Skład
Reżyseria: Agata Andrzejczuk
Scenariusz na podstawie "Burzy" Williama Szekspira
Spektakl zrealizowany w ramach projektu "Teatralny Pasjans"
Realizacja projektu polega na przygotowaniu i zaprezentowaniu spektaklu na podstawie jednego z tekstów Williama Szekspira. LUŹNY SKŁAD właśnie rozpoczął próby nad „Burzą” pod kierunkiem eksperta Teatru Szekspirowskiego – Marzeny Wojciechowskiej-Orszulak. Przez miesiące w gościnnym OT RONDO, dzięki współpracy ze Słupskim Ośrodkiem Kultury młodzież miała okazje zgłębiać warsztat aktorski, a następnie zaprezentować się w OT RONDO i na deskach Teatru Szekspirowskiego.
Reżyseria i scenariusz: Marek Sadowski
Muzyka: Patryk Skarbek-Tłuchowski
Występują: Małgorzata Burjan, Marek Sadowski
Premiera: 10 listopada 2018r.
„Chłopem i babą stworzył nas Bóg” – koncert komediowo-romantyczny. Kolejne etapy zakochania, poszukiwań Drugiej Połówki i codzienne kłopoty bycia we dwoje; a wszystko to opowiedziane z lekkim przymrużeniem oka, z napisanymi specjalnie na tę okazję piosenkami. Klimatyczny koncert na dwa głosy, pianino i gitarę miał swoją premierę w Teatrze Gdynia Główna, skąd pochodzi reżyser, autor tekstów i główny aktor wydarzenia Marek Sadowski. Teraz przyszedł czas na Słupsk i Teatr Rondo, gdzie tworzą Małgorzata Burjan i Patryk Skarbek- Tłuchowski.
Reżyseria: Wiesław Dawidczyk
Muzyka i muzyka na żywo: Wiesław Dawidczyk
Występują: Nikola Chmyłko, Oliwia Fira, Laura Gala, Dorota Galimska, Magdalena Jarząb, Monika Spaczyńska, Kamila Wasilewicz, Kacper Bokacz, Hubert Kroplewski, Łucja Mieliwodzka, Oskar Degórski
Premiera: 11 kwietnia 2019r.
Spektakl zrealizowany w poetyckiej konwencji bajki stwarza pozór opowieści dla dzieci, choć przemyca w sobie uniwersalne przesłanie również dla dorosłych widzów, dotykając problemu sprawiedliwości i jej istnienia.
Występują: Łukasz Bartyzel, Aleksandra Danielewicz, Wanesa Dyś, Marcelina Iwanicka, Julia Nawacka, Kacper Pranga, Amelia Smolińska
Reżyseria i opracowanie wokalne: Anna Rau
Muzyka: Krzysztof Rau
Głosy z offu: Michał Studziński, MATERIA PRIMA, Anna Rau
Montaż dźwięku: Robert Ochociński
Premiera: 27 kwietnia 2019r.
Śpiewniki domowe” - pół-recital, pół-spektakl oparty na motywach twórczości Stanisława Moniuszki. W siedmiu muzycznych obrazach zobaczymy opowieść o cyberprzestrzeni pełnej nienawiści, poczucia izolacji, strachu, samotności, miłości – słowem, o miejscu, w którym na co dzień przebywają młodzi twórcy spektaklu.
Karkołomny zabieg połączenia tekstów pieśni z moniuszkowskich „Śpiewników domowych” z komentarzami, memami, mniej lub bardziej anonimowymi hejtami wziętymi wprost z internetu czyni ten spektakl desperacką podróżą w czasie, próbą odnalezienia momentu, w którym człowiek człowiekowi przestał być... człowiekiem. To refleksja o języku, którym się posługujemy, o cienkiej granicy między żartem a obelgą, o tym, na co sobie pozwalamy wobec innych i na co innym pozwalamy wobec siebie.
To również momentami opowieść o dotkliwej samotności i wołanie o pomoc. Przewrotne zestawienie archaicznie już, dla młodego pokolenia, brzmiących tekstów Czeczota, Zachariasiewicza czy Syrokomli z internetową nowomową, nadaje „Śpiewnikom...” nową jakość, w przekorny sposób je „aktualizując”.Zabieg ten pozostawia odbiorców z pytaniem – co tworzyłby Moniuszko dzisiaj? Do jakich tekstów pisałby swoje pieśni?Na te pytania szukamy odpowiedzi, wykorzystując w spektaklu wiersze Grzegorza Uzdańskiego, prowadzącego bardzo popularną na facebooku stronę „Nowe wiersze sławnych poetów” oraz fragmenty prozy Jakuba Żulczyka.Utwory ze „Śpiewników domowych” Moniuszki w innowacyjny sposób zaaranżował Krzysztof Rau – student piątego roku studiów kompozytorskich na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W nowej odsłonie zaskakują mieszanką elektroniki, połamanych dźwięków, zmienionej chromatyki, nadal jednak pozostają tymi samymi pieśniami – usłyszymy między innymi „Prząśniczkę”, „Pieśń wieczorną”, „Chochlika” i „Kozaka”.
fot. Jadwiga Girsa-Zimny
Wykonanie: Anna Rau i Ilona Zaremba
Reżyseria: Stanisław Miedziewski
Scenariusz: Bożena Konarowska
Premiera: 20 października 2019r.
"Hanna i Hannelore" to realizowany przez Słupski Ośrodek Kultury projekt, obrazujący powojenną rzeczywistość Słupska, trudne relacje polsko-niemieckie i losy ludzi, dla których Słupsk w 1945 roku stał się domem, oraz tych, dla których przestał nim być.
Projekt powstał we współpracy z Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku i przy wsparciu finansowym Muzeum Historii Polski i Miasta Słupska.Dopiero w 1945 roku Słupsk znalazł się w granicach Polski. Z tym stanem rzeczy wiązała się konieczność jego zasiedlenia. Według danych z pierwszego przeprowadzonego po wojnie spisu ludności Słupsk liczył 33 115 osób, w tym 32 026 osób ludności napływowej (przede wszystkim z kresów II Rzeczpospolitej oraz mieszkańcy Warszawy i jej okolic) i 1089 autochtonów.Projekt „Hanna i Hannalore” ma być wieloskładnikowym wydarzeniem kulturalnym przywracającym pamięć o skomplikowanych relacjach powojennych mieszkańców Słupska, ale też „opowieścią” o budowaniu życia od podstaw w nowej rzeczywistości polityczno-społecznej ziem odzyskanych.
Reżyseria i muzyka na żywo: Wiesław Dawidczyk
Wykonanie: młodzieżowy teatr pOCZEKALNIA sNÓW w składzie: Oskar Baran, Karolina Błaszczyk, Kasia Borek, Monika Domaros, Maja Kalinowska, Kamila Kępska, Sylwia Smugała
Premiera: 8 marca 2019r.
Spektakl na podstawie wierszy Piotra Macierzyńskiego
fot. Krzysztof Piotrkowski
Spektakl grupy Teatr Osobliwy
Reżyseria: Agata Andrzejczuk
Wystąpili: Karolina Poziarska, Karolina Czujko, Karolina Żołecka, Emilia Książek, Oskar Jędrzejewski
Premiera nagrania: 2 lipca 2020r.
Historie złotej rybki znają zapewne wszyscy. Wszyscy też czasami marzą o spotkaniu z rybką, która spełnia życzenia.Zamarzył i Teatr Osobliwy. I tak powstała „Rzecz o złotej rybce” w reż. Agaty Andrzejczuk.Przedstawiamy spektakl, który powstał w czasie nie najzwyklejszym. Powstał dzięki zaangażowaniu i chęciom uczestników zajęć teatralnych i ich rodziców. Powstał z pragnień i potrzeb opowiedzenia o tym, co nas zajmuje.
Spektakl grupy Dzieciaki zza kurtyny
Reżyseria: Agata Andrzejczuk
Wystąpili: Alicja Ziętara, Martyna Cistowska, Lena Błaszczyk, Zofia Szaciłło
Premiera nagrania: 2 lipca 2020r.
Kilka miesięcy pracy "face to face", potem kilka tygodni pracy zdalnej i krótki powrót w czasie "odmrażania". Ale bez względu na okoliczności zawsze gotowość wśród młodych zapaleńców teatralnych i zaangażowanie rodziców, stających się operatorami, fotografami i specjalistami dziedzin wielu.
I tak oto zrodziło się, a i w międzyczasie zmieniło formę "El futuro".
Zapraszam na głos młodych o przyszłości...poetycki kolaż z przymrużeniem oka.
reżyseria: Antoni Franczakwykonanie: Ewa Kasprzyk, Anna Małek, Jadwiga Wszołek, Ryszard Hetnarowicz, Jerzy Karnicki, Tadeusz Rokicki, Marek Sosnowski, Wiesław Tęsny
Spektakl prezentowany w Bratysławie od 3 -14 listopada 1977 r.
„Chleb przepiękna jak się okazało etiuda osnuta w tle „Burłaków” Ilij Repina i obrazująca zwycięski zryw październikowy za pomocą jedynie ruchu, światła i dźwięku. Realizatorzy inscenizacji przeszli w niej samych siebie. Przyjmowano ich więc wszędzie serdecznie, witając chlebem i solą i obdarowując dziesiątkami wzruszających wręcz upominków (…) W Bratysławie zebrali gratulacje od ministerstwa kultury SSR i konsula generalnego PRL. (…) Słupska grupa teatralna podobała się wszystkim. Święciła triumfy zarówno w Słowackim Teatrze Narodowym w Bratysławieoraz na scenach J. Janacka w Brniei P. Bezruca w Ostrawie, jak też w salach robotniczych domów kultury, przy zakładach i fabrykach przemysłowych.”Jerzy Lissowski 17 grudnia 1977 r. Głos Pomorza nr 286
Na podstawie twórczości Ireneusza Iredyńskiegoscenariusz i reżyseria: Antoni Franczak
25 maja 1975 r. I miejsce na V Wojewódzkim Przeglądzie Teatrów Amatorskich w Białogardzie oraz nagroda za scenariusz i reżyserią dla Antoniego Franczaka
„Od trzech czy czterech lat w naszym amatorskim ruchu teatralnym coraz znaczniejszą rolę odgrywa Teatr Poezji i Dialogu „Rondo II” ze słupskiego PDK. Tym razem „Rondo II” także nie zawiodło, „Różę wiatrów” Ireneusza Iredyńskiego uznano za spektakl przygotowany właściwie niezbędnie: intrygująca koncepcja inscenizacyjna, precyzja wykonania, a przede wszystkim czytelność i niezbędność gestu, każdego szczegółu przekazywanej ze sceny sprawy… Czegóż jeszcze trzeba, żeby przyznać Antoniemu Franczakowii członkom jego zespołu rację w obranych przez nich kierunku artystycznych poszukiwań?”1 czerwca 1976 r. Głos Koszaliński
