premiera: 06.07.2018r.scenariusz i reżyseria: Wiesław Dawidczykwykonanie: Teatr Dojrzały w składzie: Danuta Magierska, Małgorzata Sokołowska, Halina Staniszewska, Adam Hałaburda, Jerzy Zellma Współczesna farsa kryminalna budową nawiązująca do klasycznych wzorców tego gatunku.
premiera: 22 czerwca 2018r.reżyseria: Wiesław Dawidczyk, Maciej Sierosławskiwykonanie: Aleksandra Bartosiak, Kacper Bokacz, Adam Hałaburda, Adam Poboży, Aleksandra Kalista, Ala Studzińska Forma sceniczna łącząca ekwilibrystykę poetycką z poezją cyrku.
premiera: 9 maja 2018r.scenariusz i reżyseria: Wiesław Dawidczykwykonanie: Młodzieżowy Teatr Poczekalnia Snów w składzie: Julia Lipska, Julia Szczęsna, Kamila Kępska, Sylwia Smugała, Katarzyna Borek, Maja Kalinowska, Monika Domaros, Kamil Chmielowiec, Karolina Błaszczyk oraz Piotr Kuba Nowotnymuzyka na żywo: Wiesław Dawidczyk Scenariusz "A po tym nastała cisza" oparty jest o wiersze Piotra Macierzyńskiego, w sposób metaforyczny ukazuje tragizm holokaustu przez dramatyczne doświadczenia bohaterów.
"A w moim ogrodzie rosną"reżyseria: Wiesław Dawidczyk, Aleksandra Karnickawystępują:Poczekalnia snów - Karolina Błaszczyk, Sara Chomicz, Monika Domaros, Adam Hałaburda, Maja Kalinowska, Kamila Kępska, Paulina Schulz, Sylwia Smugała, Julia SzczęsnaMokociaki - Kacper Gasyna, Aleksandra Golińska, Filip Jargiełło, Weronika Kapczyńska, Gracjan Suchocki, Aleksandra Szewczuk, Klaudia Popiel, Kamila Wasilewicz, Ula Węsierska Impresja poetycka na motywach wierszy Agaty Marzec z najnowszego tomiku pt. "A w moim ogrodzie rosną...". Scenariusz impresji poetyckiej został zbudowany na fragmentach utworów lirycznych, które zostały zaprezentowane przez młodych aktorów z grup Poczekalnia Snów (instruktor Wiesław Dawidczyk) oraz Mokociaki (instruktor Aleksandra Karnicka)  
Reżyseria: Aleksandra KarnickaWystępują:Kacper Gasyna,Kamila Wasilewicz,Klaudia Popiel, Ola Szewczuk,Weronika Kapczyńska,Filip Jargiełło,Gracjan Suchocki,Ula Węsierska Premiera: 16 czerwca godzina 18:00 „Kariera Złoczyńcy” to inscenizacja wiersza C. W. Brodribba o tym samym tytule. Główny bohater to młodzieniec, który mimo swoich starań zawsze postępuje źle, za co spotyka go kara. W jego życiu pojawiają się momenty, w których chciałby zmienić swoje postepowanie, ale „zło” przeciąga go na swoją stronę.Grupa Teatralna Mokociaki wędruje wraz ze Złoczyńcą przez jego życie, towarzysząc mu w kolejnych etapach, a wszystko w klimacie scen z życia typowego Polaka oraz zabawy.
Reż. Aleksandra Karnicka i Małgorzata BurjanOsoby:Ojciec - Kamil Sazon     Mama - Weronika KapczyńskaCórka - Kamila Wasilewicz     Córka II - Urszula WęsierskaSyn - Filip Jargiełło     Babcia I - Aleksandra SzewczukCiocia I - Aleksandra Golińska     Przyjaciółka – Klaudia PopielKuzyn - Gracjan Suchocki     Ciocia II - Katarzyna ReichertBabcia II - Angelika Jędro     Dziadek - Kacper GasynaCiocia III - Beata Kiełpińska     Sąsiadka - Marcelina Pokuć Premiera: 16 grudnia 2017 r. Spektakl przestawia historię wielopokoleniowej rodziny, która na pozór jest taka jak każda inna. Kiedy wszyscy zasiadają do wigilijnego stołu rozpoczyna się festiwal dogryzania i uwag, aż w końcu przeradza się w ogromną awanturę. Ucieczka z domu najmłodszego jednoczy skłóconych członków rodziny. Czy kryzysowa sytuacja sprawi, że się pogodzą?Spektakl był również grany w Noclegowni Św. Brata Alberta.
StudniaReżyseria: Ludomir FranczakWykonanie: Jolanta KrawczykiewiczMagdalena FranczakMałgorzata PożarowszczykMaja BachanHubert GendigGrzegorz CiemnoczołowskiLudomir Franczak “Studnia” Teatru Rondo nie jest typowym spektaklem ulicznym. Wszystko rozpoczyna się w 6-ciu różnych miejscach miasta. Aktorzy mieszają się w tłum przechodniów. Tylko uważny widz jest w stanie ich wyłuskać. Mają oni- jak każdy z nas- swoje małe cele: rozdać ulotkę, przeszukać parę śmietników, dojechać gdzieś komunikacją miejską. Mają oni- jak każdy z nas- swoje małe natręctwa. Wszyscy oni zmierzają do jednego punktu- studni, która ich zmieni- wydobędzie prawdziwą naturę...Spektakl opowiada historię każdego z nas- mającego natręctwa, których nie chcemy ujawniać. Niestety czasem ktoś spostrzeże nasze małe wariactwo. Społeczeństwo tego nie lubi. Ale czy nie jest to naturalne? Czy nie powinniśmy uwolnić naszych natręctw? Znajdźmy swoją studnię i uwolnijmy naszą prawdziwą naturę...Nie jest to zwykły spektakl- aktorzy mieszają się w tłum przechodniów. W ten sposób nie są rozpoznawani jako aktorzy. Nieświadomie przechodnie stają się widzami. jest tylko jeden moment- trwający ok.10min- kiedy można stwierdzić, że uczestniczymy w spektaklu teatralnym. Po nim wszystko ponownie rozpływa się w tłumie...Spektakl również nie jest zapowiadany. Nikt nie wie gdzie i o której się zaczyna- chyba, że natrafi na małe ogłoszenie w rubryce „różne” w lokalnej gazecie, a następnego dnia znajdzie aktorów w tłumie przechodniów...
Handle with carePomysł, reżyseria, muzyka, video: Ludomir FranczakWykonanie: Magdalena BurdukAmadeusz GendigHubert GendigMagdalena FranczakLudomir FranczakAgnieszka PienkosAgnieszka Wilczyńska W związku z kryzysem ekonomicznym wiele firm ulega likwidacji, bądź znacznej redukcji. Między nimi są polskie stocznie- symbol przemian 1989r. Robotnicy tracą pracę i szukają nowej. Spektakl zakłada hipotetyczną sytuację, w której stoczniowcy wysyłają się w kontenerze w świat- szukając lepszego życia, nowych doświadczeń, szczęścia...Niespodziewanie mieszkańcy miasta zauważają kontener, z którego dobiega sentymentalna muzyka, stojący w centrum miasta. Co jest w środku? Skąd się wziął? Dlaczego tam stoi?Sześciu stoczniowców przybywa w poszukiwaniu sensu życia, robiąc wyłom w codziennej rzeczywistości.Spektakl trwa 3-4godziny nie mając wyraźnego początku, ani końca. Widzowie mogą dołączyć w każdej chwili.Stoczniowcy, zapraszają mieszkańców do kontenera, umożliwiając im podróż w inny wymiar. Wewnątrz zamontowane jest studio telewizyjne. Każdy może wybrać sobie tło, na którym chce wystąpić. Do wyboru są znane miejsca turystycznych pielgrzymek - Wenecja, Lizbona, Nowy Jork, Rio de Janeiro, itd. Każdy z zaproszonych do kontenera gości jest nagrywany na jego tle, jedyne zadanie to pozdrowić znajomych, swoje miasto, krewnych - przekazać im wiadomość z miejsca, do którego zawsze chciało się pojechać. W tym prostym geście “Stoczniowcy” realizują marzenia innych o dalekiej podróży w nieznane. Ostatniego dnia spektaklu kontener zamienia się w kino, w którym wyświetlane są wszystkie filmy nagrane w dniach poprzednich.
Szłość samojednaReż. Jerzy KarnickiScenariusz: Jerzy KarnickiObsada – Grupa Teatralna Teatr RondoAleksandra Karnicka, Malwina Noetzel, Marta Zaczyńska, Katarzyna Reclaw, Adam Pochylisk, Piotr Stępień, Julian Speed-Swift Spektakl powstał na motywach fragmentów dramatu Mirona Białoszewskiego „Szłość samojedna”.Dramat Mirona Białoszewskiego oparty jest na słowie „iść”, które używane jest we wszystkich możliwych odmianach. Główna bohaterka, która „przyszła”, napotyka na swojej drodze grupę i pragnie do nich dołączyć. Jej członkowie z początku niepewni obcej nie pozwalają jej na to. Przesłuchują ją, boją się nowego aż w końcu oswajają się i zapraszają do wspólnego marszu. Przywódca grupy usuwa się w cień na rzecz nowo przybyłej. Jednakże marsz okazuje się bezcelowy za co grupa obwinia ową kobietę. W wyniku kłótni bohaterka zostaje zabita. Spektakl pokazywany był na Festiwalu FITIJ w Portugalii. Młodzi artyści podobali się tam na tyle, że otrzymali zaproszenie Ministra Kultury Brazylii, a także zaproszenie na kolejny festiwal we Francji.
Występują: Caryl Swift i Marcin Bortkiewicz Reżyseria: Stanisław Miedziewski Jest to swobodna kompozycja kilku wątków z dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego – związana z dwiema czołowymi postaciami sztuki MATKA:  Janiny Węgorzewskiej i jej syna Leona.  Sztuka pokazuje rozpad tradycyjnych więzi rodzinnych w relacji matka-syn.  Ujęte to jest w formie swoistej psychomachii tych postaci prowadzącej do tragiczno-absurdalnego końca.  Przedstawienie jest próbą zmierzenia się z zasadami Teorii czystej formy Witkacego, która objawia się na scenie mocnymi kontrastami, nieoczekiwanymi zwrotami akcji, absurdem, humorem, który graniczy z tragizmem . . . Premiera odbyła się w styczniu 2002r. w Klubie Żak w Gdańsku. fot. Radka Franczak, Dominik Windorpski, Moritz MsKi PRASA MÓWI: „Śmieszny i zarazem dramatyczny spektakl (. . .) Znakomity popis gry aktorskiej (. . .) Dawno tak dobrze nie bawiłam się w teatrze (. . .)” Grażyna Antoniewicz, Dziennik Bałtycki, 12 lipca 2004  „Doszczętnie pomieszany, śmieszny i dramatyczny. Konsekwentnie utrzymany w konwencji Witkiewiczowskiej psychozy.  Spektakl pełen sieci uzależnień, bojaźni i prostej wariacji na maxa.  Aż trudno uwierzyć, że na scenie grało tylko dwoje aktorów (. . .)” Łukasz Kaźmierczak, Gazeta Nowosolska, 7 maja 2003  „Prawdziwa perełka w dzisiejszym teatrze (. . .) ” Ewa Podgajna, Gazeta na Pomorzu, 22 kwietnia 2002  „Pyszne i zabawne przedstawienie, a przy tym jak zagrane!”                   Alina Kietrys, Głos Wybrzeża, 28 stycznia 2002  „Trzeba mieć mocne nerwy, żeby nie rozpęknąć ze śmiechu!”                (tas), Dziennik Bałtycki, 28 stycznia 2002   DAS KUCHENDRAMA:  NAGRODY I FESTIWALE  XXXVII Ogólnopolski Przegląd Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT 2002 – kwiecień 2002 Nagroda Marszałka Województwa Zachodnio-Pomorskiego Ogólnopolski Festiwal Teatrów Niezależnych, Ostrów Wielkopolski – maj 2002 Grand Prix Festiwal FORMY TEATRALNE, Warszawa – październik 2002 Grand Prix 44 KALISKIE SPTKANIE TEATRALNE Festiwal Sztuki Aktorskiej – maj 2004 Nagroda Specjalna Jury XI International Theatre Festival BELAYA VEZHA Minsk, Belarus – wrzesień 2006 Najlepszy Aktor – Marcin Bortkiewicz; Nominacja do Najlepszej Aktorki – Caryl Swift II international Theatre Festival M. ART CONTACT- 2007, Mohylev, Belarus – marzec 2007 Grand Prix Udział w międynarodowych festiwalach: XI International Theatre Festival “Belaya Vezha”, Minsk, Belarus –wrzesień 2006 Astorka Korzo ’90 2006 II International Theatre Festival – Bratislava, Slovakia –listopad 2006 II international Theatre Festival ART CONTACT- 2007, Mohylev, Belarus – marzec 2007 fot. SAS